سلام خسته نباشید
پسره من مادرزادی چشمش آبمروارید داشت و ما خبر نداشتیم گاها میدیدم چشمش خیییلی کم انحراف پیدا میکرد در حد ثانیه ای بعد درست میشد به هرکی میگفتم حتی تو مرکز بهداشت میگفتن طبیعیه رو بچه اسم نزار ولی من دلم اروم نمیشد بردمش پیش چشم پزشک و ب اصرار خودم فرستادنش اتاق قرنیه و مشکلش مشخص شد،رفت عمل و الان به خاطر تنبلی روزی دو ساعت چشم سالمشو میبندم و عینک هم باید بزنه،و من واقعا حالت طبیعی نداره رفتارم بعد از شنیدن این خبر،همش استرس دارم،چشمشو ک میبندم از خودم بدم میاد،همش تو نت بیماری هارو سرچ میکنم و بچه رو چک میکنم ک ببینم علایمو داره یا نه،یه بار اتیسم یه بار فتق ناف
خودمم کلافم از دست خودم ولی همش حس میکنم باز قراره بهم بگن یه مشکل جدید هست
پسرم باید شیش ماه یک بار زیر بیهوشی معاینه بشه چون ۲۵ ماهس همکاری نمیکنه موقع معاینه چشماش و من به معنی واقعی دارم آب میشم
گاها سعی میکنم فقط نیم ساعت دور باشم از دنیای مادر بودن ولی همین که تنها میشم میرم شراغ گوشی و دنبال بیماری جدید میگردم ببینم بچم علایمشو داره یا نه🙁🙁
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید