ارتباط باهمسر

سلام و عرض ادب

در صحبت های شما دو نکته وجود دارد که جداگانه به هر یک می پردازم. افراد به شیوه های متفاوتی محبت و علاقه خود را به یکدیگر نشان می دهند. گاهی اوقات این تفاوت در روش ها باعث رنجش یا آزرده خاطر شدن یکی از طرفین می شود.
به نظر می رسد شما از شیوه ابراز احساسات همسرتان احساس رضایت ندارید و دوست دارید ایشان بیشتر به کلامی به شما احساس علاقه کنند.

 لازم است دو نکته را در این خصوص به خاطرداشته باشید: ۱) تفاوت های جنسیتی ۲) تفاوت تیپ های شخصیتی . در مورد تفاوت های جنسیتی پژوهش ها نشان داده اند بیشتر خانم ها تمایل به ابراز احساسات کلامی و همچنین شنیدن پیام هایی مبتنی بر عشق و علاقه از همسر/ شریک عاطفی شان دارند. آقایان اغلب تمایل دارند علاقه خود را با رفتارهایشان نشان دهند. برخی از آن ها تصور می کنند ابراز احساسات رمانتیک کلامی و این مدل تعاملات مختص زمان شروع رابطه است و متوجه اهمیت تداوم آن نیستند. 
توصیه می کنم با در نظر گرفتن کل این موارد رفتار ایشان را تحلیل کنید. همچنین نیاز خود به ابراز احساس کلامی و شنیدن جملات احساسی و عاشقانه تان را به ایشان بگویید. این کار باید بدون سرزنش کردن و به شکلی مثبت انجام شود. مثلا: ((من خیلی لذت می برم اگر تو بتوانی بیشتر ... . )) یا ((خیلی به من احساس خوبی می دهد وقتی که تو ... )). 

تصور نکنید ایشان خودشان باید خواسته ها و نیازهای شما را بفهمند، چون در ذهن شما نیستند.
نکته دوم تیپ شخصیتی ایشان است که ممکن است درون گرا باشند و کمتر افکار و احساساتشان را ابراز کنند. البته تیپ های شخصیتی گسترده و‌متنوع است و درون گرا بودن یک مثال است.  در کل منظور این است که شاید رفتار ایشان ناشی از خصوصیات اخلاقی و شخصیتی شان باشد نه اینکه بخواهند به شما کم توجهی کنند.
تلاش کنید با شناخت بیشتر همسرتان بهتر معنای رفتارهایشان را درک کنید‌ و همچنین خودتان را بشناسید و به ایشان هم بشناسانید.

موضوع دیگری که به آن اشاره کردید این است که میزان تعاملات کلامی تان کم است و‌ همسرتان زمان آزادش را صرف کار با گوشی می کنند. پیشنهادم این است که با ایشان مطرح کنید دوست دارید بیشتر در خصوص مسائل روزمره، تجربیات ایشان در محل کار و ... با ایشان صحبت کنید. مثلا وقتی سر میز شام هستید سر حرف را باز کنید، یا مثلا برنامه ریزی کنید که زمان مشترکتان را صرف یک برنامه خانوادگی ترجیحا فعالیتی بکنید. مثلا پیاده روی، انجام یک فعالیت یا سرگرمی و ... . معمولا در زمان انجام یک فعالیت دونفره فرصت بیشتری برای صحبت کردن و تعامل ایجاد می شود.

البته پاسخ به این پرسش گسترده تر است و اگر از کمک یک مشاور خانواده استفاده کنید‌ و اطلاعات دقیق تری به ایشان بدهید می توانید راهنمایی های بهتر و اختصاصی تری دریافت کنید. همچنین مشاور با استفاده از مصاحبه و تست های روان شناختی علت این مسئله را ریشه یابی کرده و سپس به شما کمک می کنند که گام به گام آن را حل کنید.

همچنین مطالعه کتاب و مقالات مرتبط نیز بسیار مفید است. در پیج اینستاگرام من پست های مرتبطی با موضوع شما است که شاید مطالعه آن ها برای شما سودمند باشد: ((ریشه مشکلات ارتباطی زوجین ))- ((زوجین برای داشتن یک ارتباط شفاف و صمیمانه باید چه اصولی را رعایت کنند؟ ))