اضطراب

سلام و عرض ادب
نکته اول اینکه برای راهنمایی بهتر شما در این خصوص
نیاز به اطلاعات کامل تری دارم و این اطلاعات برای تشخیص  و توصیه درمانی دقیق کافی نیستند ولی تلاش می کنم با همین توضیحاتی که درج فرمودید اطلاعاتی به شما بدهم .
به نظر من می رسد که با توجه به اینکه منبع اضطراب برادر شما بیشتر به برخوردهای اجتماعی و نگرانی ناشی از قضاوت یا افکار دیگران معطوف است، ایشان دچار اضطراب اجتماعی باشند. 
اختلال اضطراب اجتماعی (Social anxiety disorder) به ترس از دیده شدن یا قضاوت شدن توسط دیگران در موقعیت‌های اجتماعی اشاره دارد. این اختلال گاهی تحت عنوان هراس اجتماعی هم شناخته می‌شود.
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از اینکه در حضور دیگران مضطرب به نظر برسند و گونه‌هایشان سرخ شود یا دست‌هایشان بلرزد، احساس نگرانی می‌کنند، به این خاطر که فکر می‌کنند در نظر دیگران افتضاح یا نادان به نظر می‌رسند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال همچنین دارای علائم جسمانی شدید مانند افزایش ضربان قلب، احساس تهوع یا تعریق هستند. به نظر می رسد لرزش دست برادرتان نیز‌ به خاطر همین نگرانی باشد.
عوامل به وجود آورنده‌ی اضطراب اجتماعی در افراد متفاوت است اما معمولا شامل موارد زیر است؛
ملاقات با افراد ناآشنا
صحبت کردن با افراد در محل کار یا مدرسه
سخنرانی در کلاس درس یا در جمع
صحبت کردن با صندوقدار فروشگاه درباره‌ی قیمت اجناس
استفاده از سرویس بهداشتی عمومی
خوردن غذا یا آشامیدن در حضور دیگران
اجرای برنامه یا نمایش در مقابل دیگران

در ادامه چند توصیه برای مبارزه با اختلال اضطراب اجتماعی خدمتتان ارائه می دهم که می توانید آن ها را با برادرتان مطرح کنید:

۱- تلاش کنید افکار منفی را به چالش بکشید: 
به‌چالش‌کشیدن این افکار منفی روش مؤثری برای کاهش علائم اضطراب اجتماعی است. قدم اول: افکار منفی ناخودآگاهی را که زمینه‌ساز ترس شما از موقعیت‌های اجتماعی هستند، شناسایی کنید. مثلاً اگر نگران ارائه‌ی کارتان هستید، شاید این فکر منفی سراغتان بیاید که «قرار است خرابش کنم و همه فکر می‌کنند کاملاً بی‌کفایتم.» قدم دوم: این افکار را تحلیل کنید و به چالش بکشید. شاید اگر درباره‌ی این افکار منفی از خودتان سؤال بپرسید، کمک‌کننده باشد. مثلاً: «اصلاً من مطمئنم که قرار است ارائه را خراب کنم؟» یا «حتی اگه مضطربم، آیا حتماً مردم فکر می‌کنند من بی‌کفایتم؟» از طریق این ارزیابی منطقی افکار منفی خود، می‌توانید به‌تدریج آن‌ها را با نگاه واقع‌گرایانه‌تر و مثبت‌تر به موقعیت‌های اجتماعی محرک اضطراب جایگزین کنید

۲- به تنفس خود توجه کنید و تمرین های تنفسی را زیاد انجام دهید:
هنگام بروز اضطراب، تغییرات بسیاری در بدن رخ می‌دهند. یکی از این تغییرات سریع‌شدن تنفس است. تنفس سریع تعادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن بدن شما را بر هم می‌زند و این منجر به بروز علائم اضطراب همچون سرگیجه، احساس خفگی، افزایش ضربان قلب و گرفتگی عضلات می‌شود. اگر یاد بگیرید سرعت نفس‌کشیدن خود را کم کنید، می‌توانید علائم ناشی از اضطراب را کاهش دهید. با انجام تمرین‌های تنفسی آرام‌ماندن راحت‌تر می‌شود. در ادامه، دو نمونه تمرین تنفسی را توضیح داده‌ایم.راحت بنشینید، پشت خود را صاف نگه دارید و شانه‌هایتان را منقبض نکنید. یکی از دست‌هایتان را روی قفسه سینه ودیگری را به روی شکم خود قرار دهید.
چهار ثانیه از طریق بینی آرام نفس بکشید. با این کار باید دستی که روی شکمتان گذاشته‌اید بالا بیاید، اما دستی که روی سینه‌ی شماست باید خیلی کم تکان بخورد.
نفس خود را دو ثانیه نگه دارید.
۶ ثانیه به‌آرامی از طریق دهان بازدم کنید و تا می‌توانید هوا را بیرون دهید. دست روی شکمتان باید هم‌زمان با بازدم شما حرکت کند، اما دست دیگرتان نباید زیاد تکان بخورد.
به نفس‌کشیدن از طریق بینی و بازدم از طریق دهان ادامه دهید. تمرکز خود را روی یک‌نواخت نفس کشیدن به‌شیوه گفته‌شده نگه دارید.

۳- برادرتان را تشویق کنید به مشاور یا روان شناس مراجعه کنند:
زندگی با اختلال اضطراب اجتماعی بسیار سخت و دشوار است. هر کاری اجتماع محوری که انجام آن برای دیگران ساده و آسوده است برای برادر شما دشوار و طاقت فرسا است و خیلی باید با خودشان بجنگند تا آن ها را انجام دهند. ولی با مراجعه به یک مشاور باتجربه ایشان یاد می گیرند رفته رفته با محرک های اضطراب آور مقابله کنند، عزت نفسشان را افزایش دهند و احساس خودکارآمدی را تجربه کنند. من برای یکی از مراجعانم که مشکلی مشابه برادر شما داشتند درمانی کاربردی را اجرا کردم که منجر به این شد که در مدت ده جلسه به تغییرات و تحولات خوبی در زندگی شخصی و اجتماعی شان دست یابند.