اعصاب آرام

وقت بخیر دوست عزیز
ریشه ی عصبانیت در خشم است خشمی ابراز نشده و پنهان از کسی یا کسانی. 
البته در شرایطی که مسئولیت هایی به عهده داشته باشید به عنوان مثال مادری کردن تاثیر گذار هست اما آنچه که این اثر بخشی را بیشتر می کند این است که از جای دیگری برافروخته هستیم برای اینکه از سمت آن فرد طرد و ترک نشویم بنابرین در جای دیگر و بر روی فرد دیگری (به عنوان مثال کودکان، در موقعیت کاری...) عصبانیت ابراز می شود که این خود مکانیسم جابه جایی ست.
*به عصبانیت ها و علل آن توجه داشته باشید؛
*مرتب با خود تکرار نکنید که اعصابم ضعیف شده و یا از انتقال آن به دیگران دوری کنید؛
سعی کنید در ارتباط با کودکان خود راه های ارتباطی دیگری را هم امتحان کنید طبیعی ست زمانی که سرشان داد بزنید آنها را به آرام بودن ترغیب نمی کنید بلکه در آنها هم خشمی ابراز نشده شروع به شکل گرفتن میکند که در زمان نوجوانی به صورت عدم ارتباط سالم با خانواده بدل می شود و یا در موقعیتی قرار میگیرند که به طور کامل مدیریت از عهده شما خارج می شود. هر چه در کودکی بکارید در نوجوانی درو می کنید؛ 
*سعی کنید مطالعه کنید؛
* ورزش کنید؛
* و بر روی اعتماد به نفس خود کار کنید هر چه اعتماد به نفس بیشتری بیابید مدیرت خود را بهتر پیش خواهید برد؛
و در آخر بیندیشید آن چیزی که به خاطرش انرژی می گذارید چقدر ارزشمند است هر چیزی ارزش آن را ندارد که بابتش خود را بیازارید.
برای کمک از روانشناس و در صورت نیاز روانپزشک اقدام بفرمایید.