2794

شکست عاطفی

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 149 بازدید

ی خاستگار داشتم ک همو دوس داشتیم حدود یک ماه اشنایی داشتیم و همو دوس داشتیم و ب دلیل مخالفاتای خانواده جدا شدیم حدود 9 ماه پیش حالا خبر ازداجشو شنیدم حالم خوب نیست باید حالم خوب باشه چون کنکور دارم چکار کنم؟.


اطلاعات تکمیلی

سن 18 جنسیت زن
پاسخ مشاور

مشاوره خانواده

سلام و عرض ادب

تجربۀ جدایی در روابط عاطفی بسیار دشوار و دردناک است. افراد طیف متفاوتی از هیجانات منفی از جمله خشم، تنفر، تنهایی، ناامیدی، رهاشدگی، طرد شدن و ناامیدی را تجربه می کنند. برخی افراد هم درگیری افسردگی و اضطراب می شوند. اینکه شما یک فرد و رابطه ای که دوست دارید را از دست بدهید خیلی سخت است اما وقتی آن شخص را در کنار فرد دیگری می بینید و تصور می کنید او اکنون شاد و در رابطه ای موفق است و شما تنها هستید خیلی بیشتر رنج آور است.
 

با اینکه بهبود شرایط روحی افراد پس از تجربه هایی که سنگین و دشوار هستند فرایندی زمان بر است، می توان با انجام اقداماتی به تسریع این روند کمک کرد. اولین کار این است که شما دربارۀ عواطف و هیجانات خود صحبت کنید. صحبت کردن با یک فرد امن باعث می شود شما با بیان دوباره افکار و ذهنیت های خود راحت تر آن ها را هضم و پردازش کنید و کمتر مجبور به سرکوب افکار و احساسات منفی خود باشید. بهتر است در صورت امکان با یک فرد متخصص مثل مشاور یا روان شناس صحت کنید.
 

دومین توصیه من این است که از شرایط دشواری که در آن قرار گرفته اید استفاده بهینه کنید و برای خودتان هدفی برای قبولی در کنکور مشخص کنید و با کمک یک مشاور تحصیلی برنامه ریزی منسجمی برای مطالعه و تست زنی انجام بدهید و تلاش کنید آن را انجام دهید. این کار ممکن است اوایل برای شما سخت باشد و فکر کنید من حوصله هیچ کاری را ندارد چه برسد به درس خواندن که دشوار هم است. در نظر بگیرید که این تجربه هر چند دردناک و سخت، اما تمام شده است. شما نباید اجازه بدهید این تجربه آینده تحصیلی و شغلی شما را تحت تأثیر قرار بدهد. اوایل حتی اگر لازم است خودتان را مجبور کنید که درس بخوانید. از ساعت کم شروع کنید و به تدریج ان را زیاد کنید.
 

اگر امکانش را دارید محیط خود را برای درس خواندن و مطالعه آماده کنید یا عضو کتابخانه شوید. حتما اقداماتی در راستای رسیدن به اهداف تحصیلی تان انجام دهید. اقدام و برنامه ریزی مخالف درماندگی و استیصال است و به شما احساس کنترل و هدفمندی می دهد.
 

روزانه زمان محدودی را به به ورزش و تحرک اختصاص دهید. ممکن است تصور کنید این کار فایده ای ندارد اما چون ورزش باعث آزاد شدن هورمون های شادی بخش ذهن می شود، هر چقدر هم غمگین و مضطرب باشید به تدریج باعث بهبود شرایط ذهنی و جسمی شما می شود و بسیار کمک کننده است. توصیه می شود حداقل روزی 30 دقیقه یا یک روز در میان 1 ساعت فعالیت ورزشی و تحرک داشته باشید.

این راهکار آخر کمی دشوار است اما توصیه می کنم آن را انجام بدهید و تلاش کنید دیدگاه های خودتان را بازتر کنید: تصور کنید اگر در چند سال آینده برخوردی با دوست قبلی تان داشته باشید، دوست دارید در این برخورد شما چه موضع و جایگاهی داشته باشید؟ فردی موفق، تحصیل کرده و مستقل باشید که او افسوس بخورد چرا نتوانسته با شما بماند یا اینکه فکر کند خوب شد با این آدم نماندم؟ تلاش کنید به آرزوهای خودتان تبدیل شوید، شخصی سالم، خوش فکر، تحصیل کرده و موفق که دیگران به دنبال مصاحبت او هستند.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha