سلام. وقت بخیر
همان طور که خودتان هم اشاره کردید شرایط دشوار شما بر وضعیت رفتاری کودکانتان تأثیر گذاشته است. این اتفاقی شایع است که علی رغم تلاش والدین، استرس هایی که به آن ها وارد می شود بر کودکان نیز تأثیر می گذارد.
در برخی از رویکردهای روان شناسی بر اهمیت ۵ سال اول زندگی تأکید زیادی شده است. نمی توان به طور قطعی گفت که این شرایط دشوار بر آن ها تأثیر نمی گذارد اما اگر تلاش کنید از این پس روی خودتان کار کنید و بتوانید از سبک فرزندپروری مقتدرانه استفاده کنید، این تأثیر کمتر می شود. شما تاکنون رفتارهایی داشته اید که کارآمد نبوده اند و نتیجه مطلوبی نداشته اند، اما اگر اکنون بتوانید تغییرات مناسبی را ایجاد کنید، نتایج متفاوت و کارآمدی را مشاهده می کنید.
چند نکته را به ذهن خودتان بسپارید. اول اینکه کودکان احساسات والدینشان را درون فکنی می کنند. به این معنا که صرف نظر از اینکه با آن ها چه رفتاری می کنید آن ها احساسات منفی شما مانند خشم، ترس، غم و ... را حس می کنند. بنابراین اولین تلاش شما باید این باشد که بر عواطف و هیجانات خود مسلط شوید. به خصوص چون در توضیحاتتان اشاره کرده بودید که گاهی کنترل خودتان را از دست می دهید یادگیری مهارت کنترل خشم برایتان خیلی مهم است. اگر بتوانید زمانی را به مطالعه اختصاص دهید؛ کتاب هایی با محوریت تنظیم هیجان یا مدیریت هیجانات منفی کمک کننده هستند.
همچنین رفتارهای شما و همسرتان باید الگوی مناسبی برای کودکانتان ایجاد کند چرا که رفتارهای آن ها منعکس کننده الگوگیری هایی است که از اطرافیان و به خصوص والدین داشته اند. راهکارهایی بعدی تنها در صورتی مؤثر است که بتوانید این موارد را انجام دهید.
انجام این تغییرات در مراحل اولیه بسیار دشوار است. توصیه می شود برای کمک به خودتان و خانواده تان از یک مشاور باتجربه کمک بگیرید. اگر این امکان را ندارید تلاش کنید با مطالعه کتاب یا مطالب علم روان شناسی در شبکه های اجتماعی دانش روان شناسی خود را بالا ببرید.
در خصوص نوع رفتارتان با کودکان توصیه می کنم از رویکرد ساده و بسیار کارآمد رفتارگرایی استفاده کنید. یعنی رفتارهای مثبت آن ها را تحکیم کنید و رفتارهای منفی آن ها را کمرنگ کنید و به تدریج از سرشان بیندازید. برای این کار لازم است ابتدا روی شکل دهی یک رابطه خوب تمرکز کنید و بعد از ایجاد آن رفتارهای منفی مثل فریاد کشیدن را هدف قرار دهید.
انجام سه قانون فرزندپروری در این راستا به شما کمک می کند:
۱- رفتار خوب را پاداش دهید ( و این کار را بلافاصله و مکرر انجام دهید) مخصوصا وقتی این رفتار خوب برعکس رفتار منفی ای است که قصد تغییر دادن آن ها را دارید
۲- (( ناخواسته )) رفتار بد را پاداش ندهید ( مثل اینکه هر بار کودکانتان جیغ می کشند برای متوقف کردنشان هر چه می خواهند به آن ها بدهید)
۳- برای برخی از رفتارهای بد محرومیت در نظر بگیرید (( این محرومیت باید متناسب و منصفانه باشد))
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید