جدایی از همسر و نگهداری از دو بچه

سلام. وقت بخیر

فرزندپروری یکی از دشوارترین و در عین حال مهم ترین نقش هایی است که والدین به عهده می گیرند. زمانی که به هر دلیلی یکی از والدین در این فرایند حضور نداشته باشند، مسئولیت تک والد سنگین تر می شود و به گونه ای باید تلاش شود که یک والد، نقش هر دو را ایفا کند که عملا به راحتی امکان پذیر نیست. به یاد داشته باشید که جدایی شما اتفاقی تازه است و زمان می برد تا خودتان و فرزندانتان به این شرایط سازگار شوید. به خصوص کودک کوچک تر که کمبود مادر را حس می کند، بیشتر نیاز به وقت گذاشتن و‌ پیگیری دارد. هر سه شما شرایط دشواری را سپری می کنید.

اینکه خودتان بخواهید جای همسر سابقتان را هم برای کودکتان پر کنید عملا به شکل اصولی امکان پذیر نیست.

  اگر در خانواده و دوستانتان شخصی هست که بتواند نقش یک الگوی مثبت مادرانه را ایفا کند ( که مهترین ملاک آن توانایی شخص در حفظ تعادل میان دو‌عامل محبت و‌کنترل است)، می توانید از ایشان کمک بگیرید.

​​​​​علت این است به لحاظ الگوگیری های جنسیتی نیاز هست یک الگوی زنانه در ذهن کودک شکل بگیرد، حال این شخص می تواند مادربزرگ، عمه یا خاله یا هر یک از بستگان نزدیک باشد. نه به این معنا که هر روز در کنار پسرتان باشند بلکه به این معنا که یک تعریف از این نقش در ذهن فرزندتان شکل بگیرد. اگر پرستارشان هم شخص متعادل و باثباتی باشد و بتواند ارتباط خوبی با فرزندتان برقرار کند، می تواند این نقش را ایفا کند.

توصیه می شود با روان شناس در ارتباط باشید. هم برای کمک به کنار آمدن خودتان با شرایط موجود و هم برای راهنمایی فرزندانتان
​​​​