2794

سلام من ۱۷ سالمه

یه شرح مختصری از خودم میدم چون ممکنه مفید باشه.

الان که دوازدهم هستم .من توی اکثر سال های تحصیلیم تمام امید به زندگیم رفتن به دانشگاه خوب و داشتن شغل خوب بوده و این تمام هدف من بوده توی تقریبا همه ی سال ها و خانواده ی ما راستش خیلی وضع خوبی نداشته از هر جهت )فرهنگی_مالی_صمیمیت(برای همین تنها امید من همین کنکور و درس بوده .

سال نهم آزمون ورودی تیزهوشان دادم)سالی که مدارس آنلاین شده بود(و وارد مدارس استعداد درخشان شدم ولی به قیمت اینک شدیدا افت بینایی پیدا کرده بودم و بعد از اون مشکلات روحی شدیدی برام به وجود اومد . نمیدونم منشا اون همه مشکلات روحیم چی بود دقیقا ولی خب بالاخره پیش اومدن.و من کلا از اونی  که بودم فاصله گرفتم و افتضاح یکس دیگه شدم با کلی وسواس فکری و مشکلات روحی که دوبارم خودکشی نا موفق داشتم.

توی تیزهوشانی گه اونقد براش تلاش کرده بودم شدیدا افت کردم و حتا الان هیچ دوستی هم ندارم با اینکه ۲ ساله توی این مدرسه عم و شدیدا دچار نوسانات خلقی شدم . از طرف مدرسه خیلی بهم فشار وارد میشه و نمیدونم چکار کنم . چون دیگه بچه های کلاسمونم خیلی تصور جالبی ازم ندارن و بیشتر به عنوان یه فرد ناسالم منو می‌شناسن و روابط اجتماعی مشخصی ندارم

الان واقعا خیلی درمونده شدم . دلم میخواد یه مدت مدرسه نرم و به گواهی گرفتن از روانپزشک فکر میکنم

از طرفی خانواده اصلا به من و مشکلاتم اهمیت نمیده و حمایت نمیکنه 

 

اطلاعات تکمیلی

سن ۱۷ جنسیت زن وضعیت تاهل مجرد
پاسخ مشاور

مشاوره و راهنمای خانواده

دختر گلم..چقدر توانمند هستی و من بهت افتخار میکنم که باتمام شرایط و بحران درس خوندی و جاهایی هم موفق بودی..دید و اندیشه و نظر دیگران اصلا مهم نیست..پشت سر خدا هم حرف هست.از شما میخام یه مشاور و روانپزشک متبحر انتخاب کنی.نیاز به دارو درمانی دارید تا خودتان را پیدا کنید.باید هردو درکنار هم باشند هم مشاور هم روانپزشک. بهت قول میدم شرایط روحیتان بهبود پیدا خواهد کرد.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha