از همسرم جدا شدم

وقت بخیر 
دوست عزیز آنچه که اهمیت دارد:
*فرزندتان را در مقابل همسرتان قرار ندهید و بالعکس و با او بر علیه همسرتان تبانی نکنید
*او را وارد جریانات و مسائل بین خودتان و همسرتان نکنید و بالعکس
*به هیچ عنوان از پدرش بدگویی نکنید و بالعکس
*او را با حق انتخاب ها آشنا کنید و اینکه شما هم حق انتخاب داشته اید و این انتخاب را کردید 
*به هیچ عنوان به او نگویید که به خاطر او جدا شدید تا کمتر آسیب ببیند 
*اجازه دهید تا شما را با ترس ها و نگران هایش صحبت کند
*سعی کنید او را با پدرش خصوصیات مثبتش آشنا کنید عکس های پدرش را به او نشان دهید حتی نزد خود نگه دارد از خاطرات برایش صحبت کنید اجازه دهید تا دیدار داشته باشند حتی خودتان پیش قدم شوید 
*او را آگاه کنید که پدر و مادر بنا به دلایلی تصمیم گرفتن تا دیگر در کنار هم نباشند اما این به این معنا نیست که از بودن در کنار تو دست می کشند به عنوان پدر و مادر همیشه در کنارت خواهیم بود 
*خیلی اوقات دیدارهایی 3 نفره داشته باشید 
*در تمام مراحل رشدش حضور هم پدر و هم مادر را احساس کند چرا که باورهای ما در همین دوران کودکی هست که شکل می گیرد بابا نیست پس حتما من را دوست ندارد همین باور به ما حس عدم امنیت می دهد به طوری که اعتماد کردن های ما در آینده را هم میگیرد به طوری که دیگر اعتماد نمی کنم پس کیفیت ارتباطات بسیار مهم است

موضوع اساسی برای فرزندان جدایی نیست بلکه آنچه که اهمیت دارد این است که والدین بتوانند آنچه که بینشان اتفاق افتاده را خودشان مدیریت کنند و مشکلات را به فرزند خود انتقال ندهند و اجازه داده شود تا فرزندمان بچگی خود را بکند خیلی اوقات شاهد هستیم که ادامه دادن اما همراه با آسیب های فراوان به مراتب دشوارتر است از جدایی اما در کمال احترام و دوستانه حال انتخاب با شماست هر چه دوستانه تر شرایط برای فرزندان به مراتب بهتر. 
مطالعه کنید 
در صورت نیاز از مشاور کمک بگیرید