سلام.وقت بخیر
بزرگترین مشکل این است که همسرتان نسبت به بیماری شان پذیرش ندارند. اگر داروهایشان را مرتب مصرف کنند و از خدمات روان درمانی هم استفاده کنند اختلال دوقطبی قابل کنترل و حتی به مرور قابل درمان است. بنابراین بهترین کمکی که شما می توانید به ایشان بکنید، تلاش برای تشویقشان به ادامه روند درمان است.
توصیه می شود چنانچه ایشان از کسی در بستگان و اقوام حرف شنوی دارند( مثلا والدین یا یک فرد بزرگتر که برایشان احترام قائلند) ایشان را واسطه قرار دهید تا کمک کنند و دوباره همسرتان بپذیرند تحت درمان قرار گیرند.
اگر نسبت به هیچ کسی این حالت را نداشته باشند، کار شما خیلی سخت می شود. چرا که به عنوان کسی که با ایشان زندگی می کنید رفتارهای تند و نامتناسب ایشان متوجه شما و فرزندتان می شود و اینکه سر این موضوع هم با ایشان بجنگید، شرایط پیچیده تر می شود.
قبل از اینکه در خصوص جدایی تصمیم بگیرید، مطمئن شوید که تمام گزینه های موجود را بررسی و امتحان کرده اید. مثلا خودتان پیش مشاور و روان شناس بروید و تکنیک هایی که می دهند را انجام دهید، از خانواده خودتان و ایشان کمک بگیرید، نقاط قوت ایشان را پیدا کنید و تلاش کنید تقویتشان کنید، تلاش کنید در چنین شرایط دشواری که قرار دارید سلامت روان خود را حفظ کنید تا اگر همسرتان به علت بیماری با فرزندتان رفتار مناسبی ندارند، شما بتوانید تا حدی آن را مدیریت کنید. به این فکر کنید که زمانی که همسرتان درگیر بیماری نبوده اند شرایط به این شکل نبوده و رفتارهای کنونی ایشان هم تحت تأثیر بیماری است و با بهبود بیماری شرایط زندگی تغییر می کند.
چنانچه هیچ یک از این روش ها جواب نداد گزینه جدایی را بررسی کنید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید