سلام. وقت بخیر
چند مورد هست که انجام آن ها می تواند در مدیریت این شرایط به شما کمک کند:
۱- ایجاد خودانضباطی: مهمترین کاری در ابتدا شما باید انجام بدهید این است که هر روز برای روز بعد برنامه ریزی کنید و تلاش کنید خود را به انجام دقیق برنامه مقید کنید. برای ایجاد این حالت مدتی از انجام فعالیت های برنامه ریزی نشده اجتناب کنید. این کار در ابتدا سخت است، ولی به مرور باعث تقویت اراده و در نتیجه رشد و پیشرفت شما می شود
۲- ورزش منظم: یکی از علل تغییرات خلق بالا و پایین رفتن های هورمون ها هستند. با انجام روزانه (حداقل بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه) فعالیت بدنی هورمون های شادی بخش و ضداسترس در مغز شما ترشح می شوند و شما نوعی احساس سبکی و نشاط را تجربه می کنید
۳- شناخت خود: سعی کنید با مطالعه کتاب های روان شناسی و انجام تست های روان شناختی معتبر شناخت بیشتری از خودتان پیدا کنید و بر این مبنا انتخاب های سنجیده تر و حساب شده تری بکنید
۴- شناخت توانایی ها، رغبت ها و تیپ شغلی: سعی کنید برای جلوگیری از این شاخه به آن شاخه پریدن قبل از اقدام به انتخاب شغل شناخت دقیق تری از علاقمندی ها، رغبت و توانمندی های خودتان و ملزومات آن شغل پیدا کنید
۵- اولویت بندی: در خصوص اشتغال، شما باید اولویت خودتان را تعیین کنید. در این حوزه دیدگاه های مختلفی وجود دارد. من معتقدم اگر داشتن اشتغال و فعالیت برای روحیه شما کمک کننده هست و در ضمن اگر شخص قابل اعتمادی ( مثلا مادربزرگ کودک یا شخصی از معتمدان شما) را سراغ دارید که در ساعات کاری فرزندتان را به ایشان بسپارید، می توانید این گزینه را بررسی کنید. برخی افراد اولویت خود را فرزندشان می گذارند، ولی چون خودشان از وضعیت در خانه ماندن کلافه هستند یا شرایط روحی خوبی ندارند، با کودک خود ارتباط باکیفیتی برقرار نمی کنند؛ برعکس برخی مادران شاغل چون احساش بالندگی و خودکفایی دارند علی رغم حس خستگی با انرژی بیشتری با کودکشان ارتباط برقرار می کنند. برخی مادران غیرشاغل هم چون مدیریت زمان و خودانضباطی خوبی دارند می توانند در کنار فعالیت های مربوط به فرزند و امور منزل برای رشد و پیشرفت شخصی شان و حتی داشتن یک کسب وکار خانگی برنامه ریزی کنند
در خصوص مربیگری مهدکودک هم دوره هایی است که بهزیستی، و بسیاری از مراکز مشاوره برگزار می کنند و می توانید با ثبت نام در آن ها شناخت خود را بالا ببرید. در برخی مهدکودک ها هم امکان کارورزی وجود دارد. یعنی شما دوره ای به صورت آزمایشی و بدون حقوق برای کسب آگاهی و تجربه به فعالیت مشغول می شوید.
توصیه می شود برای موارد سه و چهار از یک متخصص روان شناس یا مشاور کمک بگیرید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید