مشکلات پسرم

سلام. وقت بخیر

در خصوص ترس از تاریکی، باید بگویم این ترس در سنین قبل از مدرسه رفتن بسیار شایع است. بسیاری از کودکان در فاصله ۲ تا ۶ سالگی این ترس را تجربه می کنند.یکی از علل آن قدرت گرفت قوه تخیل در این سنین است، همراه با اینکه کودک نمی تواند تفاوت بین واقعیت و خیال را درک کند. آن ها ممکن است انواع هیولاها و موجودات ترسناک را تجسم کنند، بدون آن که درکی از تخیلی بودن آن ها داشته باشند. 
بنابراین یکی از راهکارهای ساده این است که یک چراغ خواب نسبتا پرنور( ولی نور آن باید خیلی کمتر از میزان‌ نور چراغ اتاق خودش باشد) برایش تهیه کنید ( ترجیحا با راهنمایی و‌نظارت شما و‌سلیقه خودش) و آن را تا صبح برایش روشن بگذارید. 
چند نکته دیگر هم که به مدیریت این موضوع کمک این است که:
-  اجازه ندهید فرزندتان فیلم ترسناک ببیند یا کتاب های ترسناک برایش خوانده شود 
- اکر کودک حس منفی ای به اتاق خوابش دارد چک کنید که در نور کم ( مثلا نور همان چراغ خواب)همه چیز به سادگی قابل تشخیص باشد. وجود توده ها یا اشکالی که شکل مشخصی ندارند در طول شب ممکن است با تخیل کودک به موجود خیالی ترسناکی تبدیل شود

در خصوص مقاومت و عدم پذیرش خواسته های شما خیلی مهم است که تا این حالت او به یک عادت پررنگ تبدیل نشده آن را اصلاح کنید. چون موارد نافرمانی زیاد است حتما از کمک یک روان شناس یا مشاور استفاده کنید. فعلا سعی کنید هر جا رفتار مناسبی نشان می دهد با تشویق و‌پاداش ( تحسین کردن، جایزه خریدن، انجام یک فعالیت مشترکی که دوست دارد) رفتارهای مثبت او را تقویت کنید.