دوست عزیز؛ همانطور که خودتان مطرح کردید شرایط سنی شما و نوجوانان هم سن شما شرایطی حساس و در عین حال بسیار زیبا هست به طوری که با دنیای جدیدی آشنا می شوید که دنیای نوجوانی ست و خارج شدن از دنیای کودکی.
پس بابت ورود به این شرایط به شما تبریک می گم.
موضوع اولی که فرمودید با توجه به اقتضای سنی، ارتباط با جنس مقابل کاملا امری طبیعی ست اما آنچه که بسیار مهم است این است که در این ارتباط ممکن است با مسائلی مواجه شوید که برای شما تازگی دارد و یا برای تمامی افراد هم سن شما
حال ممکن است این شرایط درست و یا نادرست باشد که ابتدا آگاهی به آن و مرحله بعدی مدیریت آن به شما بستگی دارد حتما که در این بین از خانواده و روانشناس کمک های لازم را بگیرید اما در نهایت این شما هستید که انتخاب می کنید تا چه کاری را انجام دهید برای شخص شما مناسب هست اما اختصاصا در حیطه موضوع شما آنچه که مهم است این است که ظاهرا شما متوجه شده اید که این انتخاب شما نبوده و به طبع هورمون ها که باز هم این اقتضای سنی شما ست عملی انجام شده که از نتیجه حس خوبی ندارید و حتی اگر به عقب برگردید ممکن است این عمل را انجام ندهید که این ممکن نیست پس آنچه که پیش آمده را رها کنید و ببینید برای از الان به بعدتان تصمیم دارید چه انتخاب هایی داشته باشید پس دست از سرزنش خودتان بردارید به نظرم این مدت برای متوجه شدن شما کافی ست پس دیگر خودتان را تنبیه نکنید آگاهی و پذیرش مسئولیت از سوی شما کفایت می کند تا به سمت یک انتخاب نا مناسب مجدد نروید.
و اما مورد دوم این هست که هر کدام از ما به طور نا خودآگاه و ناآگاهانه یکسری افکاری به سراغمان می آید که در صورتی که به آنها پر و بال ندهیم خیلی آهسته می آیند و خیلی سریع رد شده و تمام می شوند تمام افکاری که ما داریم الزاما درست نیستند چرا که برادر شما در کنار شماست و افکار شما هم قرار نیست اتفاق بیفتد به این صورت که هر کدام از ما ممکن است دغدغه هایی در باره اینکه اگر عزیزمان را نداشته باشیم چه کنیم؟ به سراغمان می آید پس برای اینکه شما را آشفته نکند و مضطرب نشوید به افکارتان پروبال ندهید و با خود بگویید من و برادرم در کنار هم هستیم.
ورزش و فعالیت های بدنی و همینطور مطالعه بسیار می تواند به شما کمک کند موفق و پایدار باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید