رفتیم سمت طلاق...

با سلام و عرض ادب..

بنده معلم  هستم،دو سالی هست نامزد کردم. فاصله سنی نزدیک ده سال با نامزدم دارم و از دو شهر مختلف هم هستیم.راستش الان دیگه رفتیم برای مراحل ابتدایی طلاق و جدایی.

نمی‌دونم واقعا چیکار کنم..طی این دو سال خیلی اذیت شدم،مخصوصا این هشت ماه اخیر..ناراحتی هایی که بین همسرم و خانوادم شکل گرفت.سرد شدن های پی در پی نامزدم،بهانه های غیر منطقی برای طلاق و جدایی.

خیلی تلاش کردم که دقیقا همون چیزی که میخواد باشم اما بخدا بازم نشد..فقط به این خاطر که بهش گفتم کمی محجوب تر باش و حجابت رو رعایت کن گفت من نمی تونم.درسته که روز اول آشنایی در جلسه خواستگاری گفت من چادر نمی پوشم ،اما واقعا به این توافق رسیدیم که اگر چدر نمی پوشه حداقل ممکن محجبه باشه ولی طی این هفت هشت ماه اخیر نوع حجابش واقعا ضعیف بوده و بارها هم غیر مستقیم و مستقیم بهش گفتم اما متأسفانه رعایت نکرده..آخرین بار هم گفت می‌دونم دیگران لذت می برند اما من خیلی خوشم میاد از اینکه اینجوری لباس بپوشم چون بهم میاد و..

بهش گفتم چرا دوست داری با این جوابت بریم سمت جدایی...بهم جواب داد من اگه با زور و تحمیل تو هم یه جورایی حجابم رو اونم در حد خودم رعایت کنم اما فکرم رو نمی تونی تغییر بدی و قطعا در تربیت فرزندانموون اثر خواهد گذاشت..

من همش دارم خودخوری میکنم..همش میگم باید چیکار میکردم که حرفمو کوش کنه..بخدا خیلی دارم اذیت میشم..آخه خودم همه جوره به حرفاش گوش دادم و شدم همون چیزی که میخواست...

ایشون در کمتر از یک هفته که گذشته الان دیگه جواب پیام و یا تماس ها رو نمی‌ده و مثل یه غریبه باهام برخورد می‌کنه و میگه چون میخوای طلاق بگیری منم مهریه می‌خوام و...

خیلی ظلمه که با کلی شوق و اشتیاق شروع کردم با حقوق ناچیزی که میگیرم خونه می سازم و لوازم خانگی خریدم..اونم به عشق ایشون..ولی ایشونم اینجوری باهام رفتار می‌کنه..