دوست عزیز؛ اینکه شما در کودکی سختی های زیادی را پشت سر گذاشتید و مادر کافی در کنار شما نبوده تا احساسات و هیجانات شما را ببیند و شاید خیلی از مواقع احساس تنهایی و غم را تجربه کردید قابل درک هست و حق هیچ کودکی تجربه چنین شرایطی نخواهد بود چرا که فرزندان ما با انتخاب خود ما هست که به این دنیا می آیند اما والدین مان را خودمان انتخابشان نمی کنیم.
با توجه به تجربیاتی که خودتان داشته اید و عذاب وجدانی که ازش صحبت می کنید که بعد از هر بار برخورد فیزیکی با فرزندتان احساس می کنید حتما متوجه این شدید که یه جایی از کار می لنگد لطفا در وهله اول روی خودتان با کمک مشاور کار کنید و چالش های دوره کودکی تان را حل کنید و حتما از مشاور کودک جهت بررسی ارتباط با کودکانتان و روش های فرزند پروری درست راهنمایی بگیرید تا بتوانید از این ارتباط نا سالم فاصله بگیرید.موفق باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید