باسلام
ميتونم درك كنم چقدر تحت فشاريد و چقدر اين رفتارها اسيب زاست ببينيد دوفرد از دو خانواده مختلف و تفكر و تربيت مختلف وقتي اونها مرزي بين صميميت و احترام رو نميدونن لازم نيست صميمي باشيد يا اينكه بخواهيد مدام توجيه كنيد كه حرف هاي خانواده شما شوخي هست قطعا اگه همسرتون نخوان تغييري در اين روند ايجاد نميشه و ايشون مدام با يك ذره بين دنبال ايراد ميگردن براي فردي كه ارتباط اجتماعي محدودي داره تنهايي سخت نيست ولي براي فرد برون گرا شديدا ميتونه عذاب اور باشه متاسفانه همسرتون بند ناف عاطفي خود با خانواده اش رو قطع نكرده و متوجه نيست يك زندگي جدا داره كه الويت اين زندگي هست بهتره سود و زيان كنيد ادامه يا اتمام اين زندگي رو و سپس تصميم بگيريد به اين فكر كنيد ده سال بعد با اين شرايط باز هم ميتونيد ادامه بديد .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید