اذیت و آزار برادر بزرگتر به خاطر ازدواج

یکسال پیش برادر 36 ساله من عاشق خانم مطلقه دندانپزشک 40 ساله با یه دختر بزرگ شد و مادرم گفت چند وقت با هم بمونین تا با هم آشنا بشین اما چند روز بعد فشار برای بله برون (نه خواستگاری!) زیاد شد و مرتب اصرار میکردن. وقتی که رفتیم از همون برخورد اول رفتارهاشون درست نبود و خیلی سطحی و بی اهمیت برخورد کردن و حتی هدایا رو هم از دستمون نگرفتن. حتی موقع حرف زدن درباره مسائل مهم هم همه چی رو با مسخره بازی رد کردن و رفت. از نظر فرهنگی اصلا با هم جور نبودیم!

برادرمون بدجور طرفداریشون رو میکرد و میگفت حالا بد شد ما سرتر بودیم؟! از بعد از بله برون مرتب اصرار به پاگشا داشتن و مادر من مرتب دعوت میکرد ولی خانم به بهانه‌های مختلف هر بار از اومدن طفره میرفت. از بله برون رسما این خانم رو ندیدیم و صداشو نشنیدیم. عید شد و حتی زنگ نزد تبریک بگه و برادرم طرف اون بود. پنجم عید با اصرار خواهرش زنگ زد بالاخره و مادر من هم باهاش سرسنگین برخورد کرد. چند روز بعد بین خودشون دعوا کردن همون شب پیامک‌های توهین آمیز برای مادرم فرستاد که شما در شان من نیستین و صبح هم برادرم هدایا رو بطرفمون پرت کرد.

بعد به اصطلاح رفت پیش مشاور و گفت مشاور خواسته که ما بهش زنگ بزنیم و عروس عروس کنیم... من یک ساعت و هجده دقیقه باهاش حرف زدم و توهین کرد و درباره برادرم خیلی چیزها گفت و ازش یه تعقیب کننده ساخت. فرداش رو در رو کردیم و قرار شد دیگه رابطه‌ای نباشه اما چند روز بعد دوباره پنهانی از ما شروع شد و وقتی فهمیدیم مادرم پس افتاد. ما رابطمون رو با برادرم تموم کردیم و دیگه اصلا کاری به کارشون نداشتیم تا دیروز که برادرم به اصطلاح خودکشی کرد. مادرم که رفت بیمارستان برادرم طبق معمول فحاشی کرد و بعد معلوم شد دیشب با هم کات کردن و برای جلب مهر خانم این کارو کرده و با اومدن مادرم نقشه هایش خراب شده!

این خانم مرتب کات میکنه ولی مرتب با هم میرن گشت و گذار و هر وقتم بینشون بهم میخوره ما میشیم مقصر. ما مشکلی با ازدواجشون نداریم برن ولی توی زندگی ما نباشن. خانم حتی دکتر هم نیست و مدرک پزشکی نداره ولی داره دندانپزشکی میکنه. برادر ما اصلا آدم خوبی نیست و نه برادر خوبی بوده و نه پسر خوب. هیچ منطقی سرش نمیشه حتی وقتی ما دیگه عملا کاری بهشون نداریم اما مرتب تن و بدن ما رو میلرزونه و دنبال یکی بدتر از خودشه. ما باید با اینا و این رابطه مسمومشون چیکار کنیم؟ جفتشون به شدت دروغگو هستن و حاضر به روبرو کردن هم نیستن و فقط همه چی رو توی سر ما میکوبن. از نظر ما این رابطه یکطرفه‌اس چون خانم تعهدی نداره و مرتب کات میکنه.

مادرمون همش برای ما قلدری میکنه که ما باید به خاطر خودکشی برادرم رو دوباره بخوام در حالیکه برادر من جز آزار روانی و جسمی چیزی توی 33 سال زندگی من و خواهرم نبوده. حتی مادرم هم ما رو خیلی اذیت میکنه و چون توقع تشکر داریم فحش میده و نفرین میکنه. ما بی پدر بزرگ شدیم و برادرمون فقط یه بار بزرگ و سنگین روی دوشمون بوده. ما باید با این آدمها چیکار کنیم؟ هیچکس هم حاضر به رفتن پیش روانشناس هم نیست حتی اون مشاور هم دوست بی مدرک خودش بوده.

ما باید توی این وضعیت چیکار کنیم؟ چرا مدام ما رو مقصر میدونن؟ ما صادقانه گفتیم که این خانم جایی توی زندگیمون نداره ولی اگه تو میخوای بگیرش. میگه من باهاش خوشحالم اما توی حرفهاشون مشخصه که دائم با هم دعوای فیزیکی دارن و غش و ضعف میکنن و... در حالیکه توی خونه ما هیچ وقت از این اتفاقات نیفتاده. میگیم باشه آرامش داری باهاش برو...

نه حاضر بی خیال ما بشه که میگه سالهاست ازتون بریدم و نه حاضر بی خیال اون بشه... مرتب ما رو بابت رفتارهای غلط خودشون مقصر میدونن. تکلیف ما چیه؟؟