سلام
من یک دختر 15 ساله هستم. از چهار سال پیش بود که من اینطوری شدم. من همیشه خیلی ناراحت و پریشونم. همیشه خستم و حال انجام هیچ کاری رو ندارم. دلم نمیخواد هیچ کاری انجام بدم. دائم استرس دارم اعتماد به نفسم خیلی کمه. خیلی دلم محبت و توجه میخواد. خیلی احساس تنهایی میکنم و این که من هیچ وقت از خونه بیرون نمیرم هیچ وقت. از خودم متنفرم من به شدت از خودم متنفرم حالم از خودم به هم میخوره از خودم بدم میاد
من قیافم معمولیه ولی از خودم خیلی متنفرم هر دفعه که تو آینه به خودم نگاه میکنم بعدش خیلی اعصابم خورد میشه و گریه میکنم و هی خودخوری میکنم
فکر شب و روز من شده زیبایی همش به زیبا بودن فکر میکنم من زیبایی رو خیلی دوست دارم همش به این فکر میکنم که اگر صورتم زیبا بود خیلی از مشکلاتی که الان دارم دیگه نداشتم فکر میکنم اگر زیبا بودم پدر و مادرم منو دوست داشتند و بهم اهمیت میدادند فکر میکنم اگر زیبا بودم تو جامعه بیشتر تحویلم میگرفتند و من میتونستم با خیلیا دوست بشم و دیگه اینقدر احساس تنهایی نمیکردم اگر زیبا بودم حس خوبی نسبت به خودم داشتم و دیگه اینقدر غصه نمیخوردم و گریه نمیکردم
همیشه به زیبایی فکر میکنم
حتی یه مدتی همش به این فکر میکردم که خودکشی کنم ولی خب از وقتی فهنیدم گناهه سعی میکنم بهش فکر نکنم
من از خدا هم خیلی متنفرم چون همهی مشکلاتی که دارم تقصیر اونه مقصر همهی اینا خداست خیلی از خدا بدم میاد
همیشه غصمه و استرس دارم و از خودم متنفرم و واقعا دیگه نمیتونم خودمو تحمل کنم حالم خیلی بده
خیلی رو درسم هم تاثیر گذاشته نمراتم داره خیلی پائین میاد
خواهش میکنم به من کمک کنید چون واقعا دیگه نمیتونم این وضعیتو تحمل کنم دارم دیوونه میشم
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید