ازدواج مجدد

با سلام و خسته نباشید.من یه زن ۳۴ ساله ام که دختر ۱۴ ساله دارم.۳ ماه قانونی جدا شدم ولی ۴ ساله که با شوهرم اختلاف شدید داشتم کلا جدا زندگی میکردیم من و دخترم خونه مادرم بودیم.الان سوال من اینه که درسته من اگه خواستگار واسم اومد به ازدواج فک‌کنم.از نظر مالی هم مشکل دارم.چونکه شغلی ندارم خیلی از کارا امتحان کردم درامدی نداشته.شوهرم نفقه دخترش هم نمیده و خودش مخفی کرده منم یه زن تنهام نمیتونم برم دنبالش و بدمش دست پلیس.از تنهایی خیلی ناراحتم .احساس بی پناهی میکنم.با دخترم از صب تا شب تو خونه نشستیم.کلا از مجرد بودنم خیلی ناراحتم حس تهی دارم .شوهر سابقم واقعات دیگه نمیشد باهاش ادامه بدم چونکه مشکل داشت خیلی اذیتم میکرد داشت روانیم میکرد نمیدونم‌چی مصرف میکرد این اخریا که توهمات وحشتناکی میزد البته من تو عقدم چتدبار خواستم تمامش کنم ولی خانواده ام خیلی تعصبی ان و فکر بسته ای داشتن و گفتن زشته بعد بهت مردم میگن بیوه پس طلاق نگیر و من یه عمر با یه ادم بددهن معتاد و کبوتر باز عصبی زندگی کردم .آرزوی یه شوهر خوب به دلم مونده .از تنهایی خیلی بدم میاد اینکه کسی نداشته باشم که بتونم بهش تکیه کنم .راستی اینم‌بگم که مادرم به خاطر شرایط مالی بدی که داشت تا شوهر سابقم اومد خواستکاری شوهرم داد .خیلی ازش کینه دارم که من تو ۱۷ سالگی داد به یه ادمی که نه خانواده داشت نه اخلاق نه پول.خواهرم یکسال از من کوچیکتره اون توسن۲۳سالگس ازدواج کرد و زندگیش خوبه.همه اینا به کنار من خسته ام  از تنهایی یه نفر میخوام که فاصله سنی زیادی باهام تداشته باشه درکم کنه تکیه گاهم باشه و دوستم داشته باشه.سوال من اینه درسته اصلا ازدواج کنم با شرایط سنس دخترم.چونکه حتما باید پیش خودم باشه