2794

افسردگی و خودکشی

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 108 بازدید

با سلام.من خانم 32 ساله هستم 18 سالگی متاهل شدم دوتا بچه 8 و 4 ساله دارم.تو خونه پدری بخاطر جو پدرسالاری همیشه افسرده بودم تا اینکه به امید رهایی ازدواج کردم.شوهرم منزوی گوشه گیره.حتی از خانواده خودشم فراریه.من همه جا تنهام یا وقتی هم با اصرار میاد ساکت یه گوشه میشینه.همه میگن چرا انقدر ساکته.جدیدا هم همش تو گوشیه.من برون گرا هستم عاشق جمع هستم عاشق گشت و گذارم.این کرونا و محدودیت رو فاکتور بگیریم.همیشه از جمع فراریه.من نتونستم روش تاثیر بذارم.ولی اون رو من تاثیر گذاشته.احساس افسردگی شدید میکنم.از اونجایی که بنا به دلایلی قرص ال دی هم مصرف میکنم بدتر شدم.چندبار روانپزشک و روانشناس رفتم دارو خوردم.بعد از دارو دوباره از اول شروع شده.تنهایی نمی تونم کاری بکنم.از اونجایی که طلاق و بازگشت به اون خونه برام بی معنیه.فقط بخاطر بچه هام جلوی خودکشی هامو میگیرم.آخرین بار دیشب بود میخواستم یک بسته قرص بخورم.راحت شم.بازم تصویر بچه هام مانع شد.چه کنم؟ 

اطلاعات تکمیلی

سن 32 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام دوست عزیز
دارودرمانی همیشه باید در کنار روان درمانی باشد 
بعنی شما همزمان که دارو مصرف میکنید زیر نظر روانشناس مشکلاتتان را حل کنید 
باتوجه به توضیحاتی که دادید همسرشماهم حتما باید در جلسات درمانی شما شرکت کنند
یادتان باشد که دربرابر فرزندانتان مسئول هستید وانها به شما و پدرشان نیاز دارند 
حتما جلسات زوج درمانی انجام دهید واگر به نتیجه نرسیدید (بنظر میرسد با یادگیری مهارتهای زناشویی و جلسات زوج درمانی مشکلتان حل شود) باکمک مشاور حقوقی اقدام کنید ودراین مدت تلاشتان کنید که مهارتی کسب کنید و برای خود کسب درامد داشته باشید
اگر فرض بگیریم که شما جداهم شوید کسی نمیتواند شمارا مجبور به برگشت به خانه پدری کند . همیشه راهی وجود دارد پس بخاطر فرزندانتان و از همه مهمتر خودتان رویه زندگیتان وطرز فکرتان را تغییر دهید

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha