ناامیدی و بی انگیزگی

سلام خسته نباشید. من ۶ سال هست که از همسر سابقم جدا شدم و خواستگارهامو رد کردم. مشغول تحصیلات عالیه هستم. با یکی به علت آشنایی ۱۵ ساله در دانشگاه وارد رابطه شدم چون فکر میکردم قطعا ازدواج میکنیم اما بعد که خیانتهاشو دیدم رهاش کردم و متاسفانه بتازگی متوجه شدم اچ پی وی مثبتم. ابتدا بشدت از زندگی ناامید شدم و فقط به خودکشی فکر کردم مدام در حال سرچ این ویروس بودم. بعد که فهمیدم با بهبود سیستم ایمنی ظرف نهایت دو سال دز نود درصد موارد از بدن دفع میشه حالم بهتر شد اما هنوز هم اذیتم. از وقتی این مشکل پیش اومده برام تازه علاقمند به ازدواج شدم در حالیکه مجبورم صبر کنم تا منفی بشه تستم. چون تازه قدر زندگی رو میفهمم که به مو بنده. مشکل من افکار مرگ گونه هست که یکساله در ذهنم قوت گرفته و بعد از این جریان حتی تا فکر چگونگی خودکشی هم پیش رفتم‌. نمیدونم شایدم اگر جدیش نکردم بخاطر خانوادم بخصوص مادرم هست که چه اثر بدی روشون میذاره شایدم میترسم. ولی این فکر منو ترسونده. وقتی ساعتها سرچ میکنم درباره چگونگی خودکشی.میترسم دوباره با یه تکون به اون افکار برگردم. نمیدونم نیاز به روانکاو دارم یا روانپزشک یا مشاور؟