سلام خسته نباشید
من خیلی اوقات حالم بده در حالی که نمیدونم برای چی و فقط دوست دارم گریه کنم. و مشکل دیگه که هست اینه که من هیچوقت نمیتونم با کسی درد و دل کنم مخصوصا با خانوادم و ترجیح میدم گریه کنم. و خیلی از اوقات عصبی هستم یعنی بقیه میگن عصبی هستم متاسفانه من نمیتونم حرفام رو با لحن خوبی بزنم نه اینکه توهین کنم مثلا همیشه ولوم صدام بالاست یا چیزایی رو میگم که به نظر خودم بد نیست ولی کسی که باهاش صحبت میکنم حس میکنه عصبی هستم و دارم باهاش بحث میکنم.
جدیدا خیلی زود کنترل خودمو از دست میدم و ممکنه چیزی بگم یا داد بزنم ولی بعدش که دور شدم از محل خیلی عذاب وجدان میگیرم و گریه میکنم و از خودم بدم میاد.
از طرفی حس میکنم خیلی فشار درسی روم هستش. به دلیل عصبی بودنم سعی میکنم کمتر پیش خانوادم باشم یعنی اگر اونا تو پذیرایی هستن من از صبح تا شب توی اتاقم خودم رو الکی مشغول میکنم تا فقط حرفی نزنم که دلشون بشکنه.
نمیتونم با کسی دردو دل کنم و حالم خیلی بده خواهرام هم تفاوت سنی نسبتا زیادی با من دارم و ازدواج کردن و نمیتونم با مادرم هم صحبت کنم.
از طرفی همیشه ترس دارم انگار که یکی میخواد ازم سو استفاده کنه در حالی که شاید اینطور نیست. مثلا اگر دوستم چیزی بخواد حس میکنم فقط برای این هستش که با من دوسته.
واقعا از خودم بدم میاد
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید