سلام اول میخوام یه توضیح درباره شوهرم بدم .ایشون ۳۴ سالشه و وضع مالی خوبی داریم ۸ ساله ازدواج کردیم و یه دختر ۷ ساله داریم.
شوهرم من از اولش عادت داشت که هر وقت کم میاورد یا فشار روحی یا مالی بهش وارد میشد منو مقصر جلوه میداد.به طوری که من چند بار به خودکشی فکر کردم .البته تصمیمم جدی بود و به خاطر دخترم تحمل کردم.شدید زور گوئه.به فکر روان من نیست .همیشه هر چیزی رو بهانه میکنه برای قهر کردن.چند سال اول رو من منت کشی میکردم .ولی دوساله که خسته شدم و برام مهم نیست که کجا میره ومیاد یا چی میخوره .شامشو رو اپن میزارم و خودم میخوابم.ناگفته نمونه که تا ۱۲ شب هم سر کارن و خیلی دغدغه فکری وشغلی دارن.اینم بگم که میدونم دوسم داره ولی بروز نمیده میگه هر وقت محبت کردم بد دیدم ولی هیچوقت اینطور نبوده.ایرادای منم اینه که غر میزنم که خیلی کمترش کردم .قرص اعصاب و روان میخورم تا کمتر عصبی بشم .تازگیا هم منو کمتر به دیدن خانوادم میبره با دوستاش میرن ماهیگیری.درضمن رابطه من با خانوادش خوبه و مشکلی نداریم .ممنون میشم بهم کمک کنید تا زندگی آرومی برای دخترم و خودم درست کنم دیگه نمیکشم
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید