دختر ۲۶ ساله هستم که تقریبا ماهی یکبار یه خواستگار دارم که اکثرا با همشون حداقل ۷ سال فاصله سنی دارم
اول اینکه من علاوه بر معیارهای اصلیم فاصله سنی بیش از ۴ سال اصلا تو مخم نمیره که انتخابش کنم یعنی تا میفهمم طرف ۴ سال بیشتر ازم بزرگتره حس خواهر برادری بهش میگیرم و دلسرد میشم یا پیش خودم میگم پیرمرده طرف ( خواستگارام همشون شرایطشون عالیه و تا ۴,۵ سال رو خودم معقول میدونم ) اطرافیان همه میگن خوبه و میان باهام صحبت کنن راضیم کنن بدتر میره تو مخم و عصبانی میشم جوری که راه حل پیدا میکنم فقط بحث تموم بشه و نشینم به صحبتا و نصیحاتشون گوش بدم و محیط رو ترک میکنم ، دوم اینکه من احساس میکنم افسردگی دارم و حوصله خودمم ندارم و اصلا اصلا آمادگی ازدواج و مخصوصا بودن یه نفر دیگه رو کنارم ندارم
مشاورین کمکم کنید چیکار باید کنم ؟ طبیعیه این رفتارام یا نه ؟
سلام دوست عزیز
ازدواج یکی از مهمترین انتخاب یک فرد به حساب می اید که نقش مهمی در زندگی فرد دارد و انطور که بنظر میرسد شما هنوز امادگی پذیرش ان را ندارید برای مشخص شدن معیارهایتان و شناخت بهتر از خودتان بهتر است حتما مشاوره فردی انجام دهید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید