وابسته بودن کودک یکساله

با سلام خدمت شما مادر گرامی

 در رابطه  با وابستگی فرزند ۱۲ماهه تون : این وابستگی و ترس از دور شدن مادر یکی از مراحل رشد طبیعی در انسان است که معمولا از سن ۴ تا ۸ ماهگی اتفاق میفته و به اضطراب جدایی  معروف است ..دراین مرحله چون کودک مرحله اول نوزادی رو پشت سر گذاشته و مادر با خیال راحت تر و شاید زمان بیشتری میتواند اورا از خودش جدا کند یا از او فاصله داشته باشد کودک احساس ترس و اضطراب جدایی از مادر را تجربه می‌کند و می‌ترسد که مادر او را تنها بگذارد و با وجود کنجکاوی های بسیاری که نسبت به میای اطرافش داره و تمایل به تجربه کردن  واستقلال دارد اما دچاریکجور دودلی بین مستقل بودن و کشف دنیای اطراف و هم بودن در کنار مادر هستن.و اینکه این احساس امنیت رو از شما به چه میزان دریافت میکنند خیلی اهمیت داره..دلیل دیگر اینکه چون کودکان زیر ۲ سال مفهوم پایداری اشیا و افراد را کاملا درک نمی‌کنند، زمانی که مادر از جلوی چشم آنها دور می‌شود تصور میکنند که او دیگر نیست و همین باعث اضطراب و گریه ی آنها میشود ..در مورد اشیا هم همین تصور را دارند ز یرا توانایی اثبات بودن یا نبودن آن شی یا شخص را به خود ندارند.اما به تدریج که کودک بزرگ تر شد و توانایی حرکت کردن و راه رفتن پیدا کرد با دور شدن مادر به دنبال او می‌رود و یا با افتادن توپش پشت مبل گریه نمیکندو کم کم میفهمد هرچیزی که  جلوی چشم او نیست لزوما ناپدید نمیشود..پیشنهاد من به شما برای آرام تر شدن کودک به هنگام انجام کارهایتان این است که اورا در جایی بگذارید که شما را ببیند و صدای شما را بشنود.مثلا میتوانید اورا درجایی از آشپزخانه که خطری برای کودک ندارد بنشانید و تعدادی قاشق و بشقاب غیر شیشه ای در اختیار او بگذارید تا به کشف صداهای جدید بپردازد اجاره دهید به موقعیت تازه عادت کند و گریه کردن و بهانه گیریهایش را تحمل کنید تا کم کم عادت کند .یا اینکه از طریق بازی به او نشان دهید که اگر شما را برای چند لحظه ندید شما او را رها نکرده آید و در همان نزدیکی هستید ..مثلا قایم شدن پشت دیوار یا اپن آشپزخونه و بعد از چند لحظه بیرون آمدن و نشان دادن خود به او یکی از روشهای کاهش اضطراب جدایی در نوزادان این محدوده ی سنی است ..بعد ازچند روز میتوانید کمی اورا دورتر از محل انجام کارهایتان بگذارید و با حرف زدن و شعر خواندن به او این اطمینان را بدهید که نزدیک او هستید و جایی نرفته اید..و هر چند دقیقه یکبار پیش او بروید او را در آغوش بگیرید و دوباره به کارتان برگردید..اگر در ابتدای انجام این روشها کودک به راحتی آرام نشد سعی کنید آرام باشید و فرصت بیشتری به او بدهید و سریع تغییر موقعیت ندهید..نکته ی مهم دیگر اینکه هرگز در زمانی که کودکتان خواب است او را تنها نگذارید و از خانه خارج نشوید چون وقتی کودک بیدار شود و شمارا نبیند حتی اگر در خانه تنها نباشد   دچار اضطراب بسیار میشود و بعد از آن به دست آوردن اعتماد دوباره ی کودک بسیار سخت میشود..و با کودکی دائما چسبیده به خود مواجه میشوید ..