خودمو گم کردم

سلام من یه دختر ۱۹  ساله هستم که فوق العاده حال روحیم بده نمیدونم چطوری بگم مشکل اونقدر بزرگیم ندارم ولی واقعا به شدت حالم بده به طوری که خودمو گم کردم هرشب از بغض زیاد میخوام خفه بشم هر شب گریه. انگار توی مردابی گیر کردم ک هیچکس منو نمیتونه بالا بکشه انگار هیچکس دورم نیست تنهای تنهام از خانوادم  بریدم از دوستام از اشنا و فامیل همروگزاشتم کنار انگار یکی دستشو میزاره و قلبمو میخواد فشار بده حس و حال هیچکاریو ندارم مثل یه مرده متحرک شدم با کوچیک ترین حرف اشکام میاد با کوچیک ترین حرف کسی حس خودکشی بهم دست میده مغزم خالیه خالی پوچه پوچه انگار توی زمانی از تاریخ گیر کردم که هیچ جوره نمیتونم خلاص بشم خیلی گوشه گیر شدم به هیج عنوان بیرون نمیتونم برم انگار بیرون احساس امنیت نمیکنم احساس میکنم همه ادما میخوان بهم ضربه بزنن خوردم کنن فقط به اتاقم پناه میارم هیچ دل خوشی ندارم هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه هیچ چیزیییی بریدم واقعا کم اوردم خیلم بریدم از زندگی کردن منتفرم به معنای واقعی همش تمایل به چیزای غمگین دارم همش یه گوشه از اتاق اهنگ غمگین گوش میدم از ته وجودم باهاش گریه میکنم