با طردشدگی دوران کودکی چطور کنار بیام؟

سلام دوست عزیز
همه ما در طول زندگی احساس طرد شدگی را تجربه میکنیم گاهی این طرد شدگی از طرف خانواده است گاهی از طرف دوست گاهی از طرف جامعه و ... که میتواند طبعات بدی به همراه داشته باشد و برای پذیرش و کنار امدن با ان نیاز به مشاور دارید که بتواتید گام به گام پیش بروید و این احساس ناخوشایند را از بین ببرید یکی از تمریناتی که همراه درمانگرتان انجام میدهید تمرین تکنیک های قدرت ذهنی است که میتوانیم زندگی بهتری را تجربه کنیم.توصیه من به شما مراجعه به روانشناس است 
اگر به هر دلیلی نتوانستید به روانشناس مراجعه کنید امیدوارم با مطالعه  این مطلب بتوانید این احساس را مدیریت کنید
اکثر والدین حتی اگر والدینی سلطه گر، زورگو یا بی اعتنا باشند، صد در صد فرزندانشان را دوست دارند. حتی اگر فکر کنید که این درمورد والدین شما صدق نمی کند و احساس می کنید مادرتان شما را دوست ندارند، باز هم شما فردی خاص و باارزش هستید. خواهر و برادرانتان، پدربزرگ ومادربزرگتان، و دوستانتان دوستتان دارند. همیشه این را به یاد داشته باشید.
گاهی اوقات به این دلیل از طرف والدینتان طرد می شوید که به نظر می رسد آنها یکی از خواهر یا برادرانتان را به شما ترجیح می دهند. شما را با خواهر یا برادرتان مقایسه می کنند و این برای شما آزاردهنده است. واقعیت این است که همه ما بعضی از افراد را بیشتر از کسان دیگر دوست داریم. بااینکه از والدین انتظار می رود که همه فرزندان خود را به یک اندازه دوست داشته باشند اما بعضی از آنها برای شناختن یکی از فرزندان خود که لجوج تر از بقیه است یا شخصیت متفاوت تری دارد، وقت نمی گذارند. اگر وضعیت شما هم همین است سعی نکنید که از آن خواهر یا برادرتان متنفر شوید درعوض باید درک کنید که اگر قرار است با خودتان صادق باشید، شاید والدینتان به اندازه خواهر یا برادرتان با شما راحت نیستند. شاید الان برایتان آزاردهنده باشد اما بعدها در زندگی ممطئن باشید که به استقلال شخصیت خود و همه آنچه که باعث شده فرد خاصی باشید می بالید و متوجه می شوید که همه این خصوصیات به معنی ناخوشایند بودن شما نیست- این خصوصیات فقط رابطه شما و والدینتان را سخت تر می کند.
با مادرتان  حرف بزنید و سعی کنید مشکل را ریشه یابی کنید. یا حتی می توانید با یکی از خواهران و برادرانتان یا یکی از اقوام نزدیک در این باره صحبت کنید. وقتی کسی دوست داشته باشد که حرف بزند، مطمئن باشید که همیشه گوشی هست که دوست داشته باشد بشنود. حتی می توانید پیش مشاور بروید و با او در این رابطه مشورت کنید. حتی اگر دوست نداشتید که زبانی در مورد این مشکلتان حرف بزنید می توانیداز طریق نوشتاری مثلا در بخش تبادل نظر با کاربران دیگر حرف بزنید
سعی کنید با والدینتان درباره آن موضوع صحبت کرده و به نتیجه برسید. برایشان کارت یا گل بفرستید یا مثل همیشه بروید خانه و با والدینتان صحبت کنید. اجازه بدهید آنها هم حرفشان را بزنند و بعد شما حرفتان را بزنید. فقط آرام باشید و از اینکه گریه تان بگیرد خجالت نکشید. گریه کردن باعث می شود آرام تر شوید. باید سعی کنید زمینه مشترک بین حرفهای خودتان و والدینتان پیدا کنید و نظر آنها را هم برای بهتر شدن روابط خانوادگیتان بپرسید.
با آرزوی بهترین ها