باسلام
ميتونم درك كنم چقدر تحت فشاريد
اما اين حرف واقعا بي پايه است كه چون انتخاب خودم بوده نميتونم جدا بشم چي باعث ميشه خودتون را مستحق اين وضعيت و تحقير ها بدونيد
اين بهونه جويي هاي همسرتون از كجا ريشه گفته و چرا شما هرچه ايشون ميگه انجام ميديد پس قدرت اختيار و تصميم گيريتون كجاست تو اين اتفاق و اين نوع رفتارهاي همسرتون فرزندتون هم اسيب ميبينه بهتره وقتي انقدر ازار ميبينيد كه هر شب گريه كنيد يك تصميم منطقي بگيريد و اين شرايط را عوض كنيد چه با رفتن مشاور ،چه با صحبت با وكيل چه صحبت با همسرتون و شنيدن علت اين رفتارها
الان شما غير از خودتون مسئول ارامش رواني و خوشحالي يك فرزند هم هستيد كه قطعا اين پدر سمي اگه عوض نشه ميتونه الگويي اسيب زننده باشه.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید