با سلام.آقایی ۳۹ ساله دارای ۲فرزند دختر هستم.حدود ۱۸ سال کارمند ک چند ماهی هست وارد کار آزاد شده ام.از سال ۸۶ با دخترعمه خود ازدواج کرده ام و بی نهایت از زندگی با همسرم راضی هستم.چون ایشان فردی متدین ، کاملا پایبند به زندگی ، همسر ، اصول اخلاق و خانواده هستند و از این بابت همیشه خداوند رو شاکرم.اما متاسفانه ایشان در طول ۱۳ سال زندگی مشترک از همان ابتدا علاقه ای به روابط جنسی ندارند. و این روابط را بی معنی و کاری بیهوده و پوچ می دانند.در طول این سالیان با پزشک عمومی، پزشک زنان، روانشناس و مشاوره اجتماعی و خانواده، سکس تراپیست و حتی مشاور دفتر مرجع تقلید هم مشاوره کردیم. اما نتیجه ای نداشت. و تاثیری بر افکار و رفتار همسرم نگذاشت. روابط ما ۲نفر بر پایه احترام متقابل و حفظ کیان خانواده است. با این حال ایشان به رابطه جنسی هیچ تمایلی ندارند و بنده به خاطر شخصیت والای ایشان و دوست داشتن نسبت به ایشان و فرزندانم هیچ واکنش منفی نشان نداده ام .اما به علت کنترل حس جنسی به تدریج دچار عصبانیت و پرخاشگری نسبت به خانواده و اطرافیان و حتی بیماری های دستگاه تناسلی و نهایتا عمل جراحی شده ام. شاید باور نکنید در طول ۱۳ سال زندگی مشترک تعداد روابط جنسی ما قابل شمارش است . به همین خاطر حدود ۲ سال است که بعد از عمل جراحی مجبور به خودارضایی شده ام و همسرم همچنان بی میل به رابطه جنسی هست. ترس این دارم که در آینده باعث سردی رابطه یا اتفاقات بدی شود که به زندگی فرزندانم آسیب وارد کند. خواهشا لطفا عاجزانه درخواست کمک و راهنمایی دارم. با تشکر.انشاا... همگی عاقبت به خیر شویم....
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید