قهر و روری در دوران نامزدی

سلام خسته نباشید.من۲۱سالم و نامزدم۲۴که نسبت فامیلی داریم و ازدواجمون سنتی بوده.من دانشجو هستم و نامزدم دیپلم دارند و سربازی هم نرفتند.زمانی که خاستگاری کردند به سختی ما راضی به جواب بله دادن شدیم و من یکسری شرایط گذاشتم و ایشون هم قبول کردند چند ماه اول نامزدی خیلی خوب بود و به گونه ای که هرروز باید میومد خونه ی ما یا مارو دعوت میکرد و خیلی محبت میکرد اما بعد از۶ماه که گذشت احساس مبکردم سرد شده نسبت به قبل و اگر قهر میکردیم پیش قدم نمیشد برای آشتی و میگفت خودت مقصر هستی و باید خوب بشی.خلاصه خیلی وقتا خوب بودیم و گاهی اوقات قهر اما قهر طولانی نبود نیمی از روز. بهش میگفتم چرا سردی و به جاش خودم محبت میکردم که اونم محبت کنه اما اون تغییری نمیکرد و زمانی که از سردیش گله میکردم میگفت تو میخوای ۲۴ ساعته من باهات حرف بزنم درک کن مشغله ذهنی دارم و ما اقایون با خانم ها تفاوت داریم نمیتونیم همش پای گوشی باشیم و قربون صدقه بریم همین که هرچی میخوای برات فراهم میکنم یعنی دوستت دارم.الان ۲۰ روز هستش ازم خواست تنهاش بگذارم بهم گفت تنهام بزار یسری کار دارم انجام بدهم من هم گفتم یعنی دوستم داری و عاشقم هستی یا میخوای تنها باشی که فراموشم کنی گفت نه ربطی به فراموشی ندارد و دوستت دارم توی این ۲۰ روز هیچ سراغی نگرفته خانوادش باهامون تفریح میان.خونمون میان اما اون نه.خانوادش میگن وقتی میپرسیم که مگر دوست نداری نامزدت رو میگه چرا دوستش دارم و یه تارمویش رو هم با دنیا عوض نمیکنم.بخاطر این ازم خواست تنها باشه چون یک کاری را میخواست انجام دهد میدونست که من مخالفم و گفت تنهام بزار تا به کارهام برسم.از نظرشما من باید چیکار کنم ؟ خیلی پریشان هستم.و این نکته را هم بگم که هنوز عقد نکردیم و باهم رابطه و معاشقه هم داشتیم ولی هنوز باکره هستم