حساسیت و اضطراب خیلی زیاد داشتن در زندگی

دکتر تو رو خدا کمک کنید . سلام من ۲۴ سالمه شش ساله ازدواج کردم و یه دختر یک سال و نیمه دارم. از وقتی که یادم میاد همیشه ترسو بودم و اگه کسی اذیتم میکرد ، تا میخواستم چیزی بگم یهو دست و پام میلرزید و استرس میگرفتم و ضربان قلبم زیاد میشد و نفسم تنگ میشد و ترجیح میدادم ساکت بمونم تا حداقل مسخرم نکنن. حتی موقع احوالپرسی یا حرف زدن با تلفن یا خیلی موقعیت های ساده و معمولی روزمره ، من این حالتی میشم که الان بهترم نسبت به دوران مجردی. .خیییییلی هم کم رو و خجالتی بودم که الان کمی بهتر شدم .

مثلا امروز برادر شوهر و خواهر شوهرم دعوای شدیدی کردند و من در طبقه بالا که صداشونو میشنیدم ،بدنم به شددددت میلرزید و نفسم بالا نمیومد و ضربان قلبم زیاد شد و من میترسیدم بجای اونها و گریه م میومد . قبلا فکر میکردم طبیعیه و همه اینحوری هستند  چون پدرم و کمی هم مادرم اینجوری هستند .پدرم از من هم بدتره و اصلا اعتماد به نفس نداره ‌ ولی چن ساله که فهمیدم که ۹۸ درصد مردم خیلی راحت هستند در هنگام صحبت کردن یا کنفرانس یا موارد این چنینی که شوهرم دقیقا برعکس منه و خیلی راحت جلوی دوربین شعر میخوند و از وقتی وارد خانواده ما شده اون هم کمی مثل ما شده. یک خواهر کوچکتر دارم که اون خوبه اما کمی اعتماد به نفس نداره اما طوری رفتار میکنه که من اعتماد به نفس خوبی دارم. 

و یه حالت هم دارم ، این رو هم میگم شاید مرتبط با اون حالت های اضطرابی م باشه؛ مثلا اگه دخترم یه حالتی داشته باشه مثلا ناخن هاش پوسته پوسته شدن و من شب و روز نگرانم و از هر کی باشه میپرسم که این طبیعیه و تازگیا زیاد آب میخوره که بازم خیلی نگرانم و میگم نکنه قند داشته باشه یا ... دوران بارداری رو که دیگه خیلی اذیت میشدم بابت این موضوع و تقریبا هر روز به مرکز بهداشت میرفتم و هر بار یه لیست از مشکلات و نگرانی هایی که داشتم میبردم و میومدم در اینترنت هم سرچ میکردم راجب اون موضوع و دفعه بعد باز هم سوال تکراری میپرسیدم که این حساسیت رو به شوهرم و اطرافیان و در موارد دیگه هم دارم. و فکر میکردم اگه پشت گوش بندازم و بگم طبیعیه نکنه بعدا بدتر بشه و مشکل حدی تری پیش بیاد یا مثلا بیماریه عود کنه.

تو رو خدا خانم دکتر کمکم کنید. خیلی زندگیم رو خوب میکنید