اختلاف با خانواده ی همسرم

با سلام

من و همسرم ۳ساله ازدواج کردیم و اگر یک سال عقد رو حساب کنیم ۲سالی هست عروسی کردیم اوایل باهم اختلاف داشتیم ولی کم کم به شناخت رسیدیم و حلش کردیم البته چندباری این اختلافات سره خانواده ی همسرم بود،من دختر مستقلی هستم از دخالت بدم میاد حتی توی دوران مجردی مشکلاتم رو خودم حل میکردم و کسی متوجه نمیشد مگر اینکه مشکلات بزرگی بودن خانواده ی همسرم طرز فکر قدیمی دارن و حتی انتخاب اسم برای فرزند رو جزئی از وظایف خودشون میدونن و از اینکه عروسشون خودش اسم انتخاب کنه بدشون میاد این مشکل مربوط به جاری هام هست و من هنوز باهاش درگیر نشدم ، مشکلی که من باهاشون دارم یه سنت شکنی بزرگ توی این خانواده تلقی میشه من و همسرم از روز خواستگاری تا الآن توافق داشتیم که از این شهر بریم چون من توی این شهر کوچیک واقعا دلم میگیره و دلم میخواد  برگردم به شهر خودم یعنی تهران. شغل همسرمم جوری هست که تهران براش راحت تره،اما مادرشوهر نازنینم گریه زاری راه انداختن که من راضی نیستم و دلم میشکنه حتی چندباری اظهار پشیمونی از وجود عروسی مثل من کردن،با چندتا آیت الله صحبت کردم تا مطمئن شم کار ما خلاف شرع نباشه و خوشبختانه دفتر بیت رهبری دفتری صافی گلپایگانی و چند مراجع دیگه کار ما رو خلاف شرع نمیدونن و فقط میگن احترامشون رو حفظ کنید و بعدها مدام بهشون سر بزنید. خلاصه اینکه مادرشوهرم مایی که مستاجریم رو نمیزاره بریم یه شهر دیگه زندگی کنیم،۳تا پسر متاهل دارن که باهم توی یه ساختمون ۴واحدی زندگی میکنن و یه پسر مجردشونم پیششون هست به همراه دخترشون،ولی متاسفانه دوری ما به حدی براشون سخته که دارن کم کم زندگی ما رو خراب میکنن و روابطمون رو سرد میکنن،با شناختی که از خودم دارم مطمئنم موندنم برابر هست با بی احترامی های مداوم من و قطع رابطه ی کامل بنده با ایشان،ولی رفتنم برابر هست با دلجویی و مهربونی با ایشان...

همسرم هم با گریه ی مادرشون تردید میکنن و حرف قطعی نمی زنن درحالی که قبلا بهم گفت وسایل رو جمع کن بریم و چندتا خونه هم دیدیم...

راهنمایی کنید چگونه دیوانه نشوم و به خواستم برسم🤕