مخالفت با ازدواج

سلام، 26سالمه،شاغل هستم از18سالگی و از نظر مالی و خانوادگی و... مشکلی ندارم.

گاهی احساس پوچی میکنم و هر چند وقت یه بار حتی افکار خودکشی دارم.

مشکل من اینه که تو محیط کار و محیط خانواده دو رفتار کاملا جدا دارم. 

اینقدر تعارض و تفاوت رفتار خیلی اذیتم میکنه، بچه اول خانواده ام و یه برادر 19ساله دارم، 

چرا نمیتونم تو محیط خانواده راحت باشم؟ احساس میکنم تو محیط کاری بیشتر خود واقعیم هستم،شاد تر وسرحال تر ام،از چندتا مشاور و روانشناس هم پرسیدم و مطرح کردم ولی نتونستن کمکی کنن،

یه مدتی هست که خسته شدم از محیط خانوادگی و دایم تو اتاقمم و حس میکنم دیگه نقطه  مشترکی بین خودم وخانواده پیدا نمیکنم، از قبل از سال نو تا الان حتی  یه  سفر داخل شهر مشترک هم نداشتم.

سال قبل اتفاقات بدی تو خانواده مادریم افتاد و خیلی روم تاثیر گذاشت و غمگین شدم، الان با مخالفت بی دلیل خانواده ام  با ازدواجم افکار منفی و مخرب اومدن سراغم، 

هم نمیتونم هم دلم نمیخواد برم پیش روانپزشک، چون مادرم خیلی حساسه و هم داروهامو متوجه میشه و هم نمیذاره برم ،در کل به همه چیزم گیر شدید میده و حتی اگر توجیحش کنی ،قضیه رو با وحشتناک ترین شکل ممکن به رخت میکشه، در کل خلا عاطفی  شدیدی دارم از همون دوران کودکی،

همیشه نگرانم از اینکه ازدواج کنم و رفتار زنانه و مادرانه خوبی نداشته باشم، یا نتونم برخلاف  علاقه شدیدی که به کسی که دوسش دارم ،نتونم خوشبختش کنم،قبلا حس میکردم با ازدواج  و دوری از خانواده ام میتونم  ارامش پیدا کنم اما با مخالفت اینبار و موکول کردنشون به آینده و بعد  از  امتحانات،  حس میکنم  اگر به  کسی که سالها برا  رسیدن  بهش خون دل خوردم  برسم  هم شاید نتونم  به ارامش برسم.

لطفا کمکم کنید، از درون دارم میپاشم و کاری ازم برنمیاد