افسردگی ناشی از باردار نشدن

سلام وقتتون بخیر

من ۲۴ سالمه و نزدیک چهارساله اقدام به بارداری کردم ولی نتیجه ای نگرفتم خسته شدم نمیتونم برم یه جمعی چون همش فکر میکنم نگاهشون به منه یا حرفی از اینکه چرا بچه دار نمیشین میزنن تا چندروز دپرس میشم رفتار همسرمم بامن خوبه و تاحالا از بچه اوردن چیزی نگفته فقط وقتایی که برادرزاده هاش که سن کمی هم دارن تو جمع خانوادگی بیشتروقتا دور و بر همسرم جمع میشن چون همسرم از قبل ازدواجمون بهشون محبت کرده و در نگاه بقیه افراد اینو حس میکنم که میگن پسرمون بچه دوس داره و بچه دار نمیشن و این محبت همسرم به بچه ها ناراحتم میکنه حق اعتراضو هم به خودم نمیدم چون حس میکنم خودخواهیه

این حسو دارم که حس پدری رو از همسرم گرفتم و باعث شدم اونم به بقیه غبطه بخوره

یا مثلا یکی رو میبینم بعد من ازدواج کرده ولی بچش بغلشه یا بزرگ شده غبطه میخورم همش میگم مگه چی ازش کم دارم

(بعدازدواج سختی های زیادی رو کشیدیم یکی ازاین سختیا مشکلات مالی بود که الان خداروشکر نداریم).

خودمم زیاد بچه دوست ندارم فقط این طرز تفکره که عذابم میده و اینکه میدونم تو اقدامم و نمیشه باعث میشه بیشتر خودمو ببازم خواهش میکنم راهنماییم کنید چیکارکنم قوی باشم و به بچه فکر نکنم و حرفای منفیه آدما و اطرافیانم برام مهم نباشه؟

تواین مدت هم که کرونا اومده بیشتر خونه نشین شدم و بیشتر دلم از این تنهایی میگیره

خونه ی مادرمم زیاد دوست ندارم برم چون ناخوداگاه حرف از یکی میشه یا بارداریه یکی یا نوزاد ناراحت میشم غصه میخورم.