2794

خیانت های همسرم

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 163 بازدید

سلام من ۲۳سالمه شوهرم ۲۶سالشه ما سه ساله عقدیم قرار بود اسفند عروسی بگیریم ولی کرونا شد کنسل شد 

یک ماه فهمیدم باردارم ولی رابطه خوبی با همسرم نداشتم ما یک ماهی زیرسقف رفته بودیم یعنی یک هفته قبل عروسیمون خیانت هاش تحمل میکردم با دخترها چت میکرد عکس دوست دختراش نگه داشته بود حرفیم میزدم میگفت همینی که هست نمیخواهی برو

 اصلا چت کردن با دختر براش خیانت محسوب نمیشه و میگه گوشیم نگاه نکن تا عذاب نکشی به حدی رسید افسردگی گرفتم  بچه ام سقط شد شوهرم گفت اساسیه جمع کن برو خونه بابات من نمیخوامت اونقدر غرور نداری  جلوت رابطه جنسی با دختری داشته باشم بازم میمونی سر زندگی البته بگم مسئله خیانتش  بعد عقد شروع شد نامزدی همه چی عالی بود خودش بهم میگه شکاکم ولی من وقتی میبینم همش سرش تو گوشی با دوستش چت میکنه دختر ببرن خونه مجردی توقع شک نداره الانم که رفتم خونه بابام  تصمیم طلاق گرفتم اروم شد گفت کار پیدا کنم درست میشه ولی دیروز باز دیدم رابطه داشته خانوادشم تمایلی به ادامه زندگیمون ندارن و مشوقی هستن برای جدایی اما من شوهرم دوست دارم من از هیچ لحاظ کم نمیزارم گاهی شوهرم میکه محبت زیادیت حالمو بهم میزنه 

دیروز میگه بخاطر عذاب وجدان گرفتمت اخه تو نامزدی دخترگیم گرفت  به گفته خودش چشمشو رو همه چی بست عقد کردیم الانم میترسه فاسد بشم طلاق نمیده که گناهش نیفته گردنش بهش اطمینان دادم ادمی نیستم به فساد بیفتم اونم گفت خیالم راحت شد گریه هام براش تاثیری نداره میگه گریه کن تا اروم بشی من کاری ازم برنمیاد علاقم یک طرفه است اونقدر فشار عصبی دارم جسممو مریض کرده دلم میخواد فقط بخوابم  بیدار شدم ببینم همش کابوس بوده من چی کم دارم که رفته سمت دخترا دیگه  گوشیش چک نکنم به این خیانتاش ادامه بذه با دخترا بره بیرون؟! از دیروز یه خبری ازم نگرفته  از لحاظ مالی تحت فشارم تا اونجایی تونستم کمک مالی کردم بهش پیاده راه طولانی میرم کمک کنید 

اطلاعات تکمیلی

سن ۲۳ جنسیت زن شغل ازاد
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام دوست عزیز
شما هنوز زیر یک سقف نرفته اید و به قول خودتان کمتر ازیک ماه آن هم قبل عروسی باهم زندگی کرده اید و نتیجه آن این همه مشکلات بوده است
بنظر میرسد همسر شما هنوز آمادگی شروع زندگی مشترک را ندارد و به دنبال خواسته های دوران مجردی اش است 
به خانواده تان و اینکه چقدر حمایتتان میکنند اشاره ای نکردید 
باتعاریفی که از همسر و خانواده اش کردید بنظر نمیرسد بتوانید زندگی بدون دغدغه ای داشته باشید پیشنهاد میکنم با خانواده تان صحبت کنید و بگویید که همسرتان تمایلی به ادامه زندگی باشمارا ندارد بهتر است حتما از یک مشاور حقوقی نیز مشورت بگیرید  
دوست داشتن در زندگی مشترک مهم است ولی ضامن خوشبختی نیست آن هم اگر یک طرفه باشد
متاسفانه ایشان نه تعهدی به زندگی مشترک دارند و نه علاقه ای.
میدانم از نظر مالی در معذوریت هستید ولی بهتراست چند جلسه با روانشناس صحبت کنید
شما بسیار جوان هستید سعی کنید تصمیم منطقی به دوراز احساسات بگیرید

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha