سلام دوست عزیز
تشکر از اینکه سوالتان را با ما در میان گذاشتید
متوجه احساس شما و ناراحتیتان هستم. هیچ کدام ازما انتظار نداریم که از عزیزترین فرد زندگیمان توهین و یا بی احترامی بشنویم
اصلا قصد ندارم رفتار مادرتان را توجیح کنم ولی باتوجه به شرح مختصری که دادید این طور به نظر میرسد که مادرتان درگیر خشمی است که اورا عصبی کرده است .ایشان تجربه موفقی از ازدواج اولشان نداشته اند شاید ناخوداگاه خشمی که از پدرتان دارند را نمیتوانند کنترل کنند و بدون اینکه بخواهند این خشم در شما تخلیه میشود
بسیار دیده شده برخی از افرادی که در گذشته و کودکیشان دچار محرومیت و یا تنبیه والدینشان بوده اند در بزرگسالی ناخوداگاه بافرزندانشان بدرفتاری میکنند شاید مادر شما هم درگیر گذشته خود است
میدانم که شرایط سختی دارید ولی بهترین کار باتوجه به نزدیک شدن کنکور این است که تمرکزتان را همچنان به درستان بدهید و به ذهن خود یادآوری کنید که درباره این موضوع بعداز کنکور رسیدگی خواهید کرد. در برابر رفتار مادرتان محبت کنید گاهی با القاب عاطفی خطابش کنید و بعد از کنکور با ایشان صحبت کنید از احساستان بگویید واز اشتیاقتان به محبتشان
یادتان باشد از محبت خارها گل میشود
محبتتان را دریغ نکنید
موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید