سلام دوست گرامی
نیازه با همسرت صحبت کنی و شرایط روحی خودت و عذابی که می کشی رو براش شرح بدی و ازش بخوای به رابطه تو و پدرت ورود نکنه
البته متذکر شو که ممنون هستی که داره ازت حمایت می کنه اما تو به اندازه اون عصبانی نیستی چون نسبت به پدرت عاطفه داری و دوری از پدرت بهت صدمه میزنه
البته چون رابطه خوبی با همسرت داری به نظر نمیاد اگه باهاش در مورد احساساتت حرف بزتی نپذیره به هر حال نیازه همسرت متوجه باشه اون مرد اول زندگی تو هست و اولویت تو هست و تو بین اون و پدرت قرار نیست کسی رو ترحیح بدی بلکه باید متوجه بشه تو به اندازه اون از پدرت عصبانی نیستی
اگه موفق نشدی به صورت حضوری به یک زوج درمانگر مراجعه کنید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید