اختلال شخصیت یا اختلال دوقطبی

سلام. من اصلا نمیدونم کیم و چی می‌خوام احساساتم مدام بسته به محیط آدمها و وقایع تغییر می‌کنه. اگه یه لحظه راجع به یه نفر احساس خوب دارم ممکنه یه لحظه دیگه ازش متنفر باشم.اگه یه هدف و برنامه ای دارم ممکنه روز بعد اونها واسم بی معنی باشه و اصلا خودمو درک نکنم.و اون احساسات و عقاید یه دم دیگه واسم غریبه باشه.مثلا یه لحظه دلم میخواد که بینیمو عمل کنم و ازش متنفرم ولی یه وقت دیگه دوستش دارم و دوست ندارم حالت طبیعی صورتمو از بین ببرم. یه روز زندگی به نظرم خیلی دوست داشتنیه و آدما رو دوست دارم ولی ممکنه با کوچکترین اتفاق از همه متنفر بشم.گاهی اوقات یه دختریم که اطرافیان میتونن روش حساب کنن و شرایط سختو مدیریت میکنه.گاهی میشم یه بچه  غر غرو لوس حساس عصبی. اعتماد به نفسیم هم گاهی خیلی خوب گاهی خیلی پایینه. واسه یه ماجرایی رفته بودم پیش روانشناس گفت باید کارای سرکوب شدتو انجام بدی مثلا مانتو رنگ جیغ یا موی فانتزی ولی هرچی فکر کردم نفهمیدم چی دوست دارم از یه طرف میخواد یه دختر شیطون باشم با رنگ موهای خفن و مانتو های آنچنانی که پسرارو سر کار میزاه  و خوش گذرونه و به فکر ازدواجم نیست و به ظاهرش اهمیت می‌دهد و قلیون و سیگار میکشه.از یه طرف میخوام یه خانوم مستقل باشم.که دستش تو جیب خودشه و در کار و تحصیل موفقه ظاهر معقول و متشخص داره. به سلامتش اهمیت میده و موهام رنگ نمیکنه چون رنگ طبیعیشو دوست داره و بورسیه بگیرم و برم خارج درس بخونم.حالا حالا ها به ازدواج فکر نمیکنه و وقتشو واسه کارای بیهوده هدر نمی‌ده.از یه طرف دلم میخواد همین فردا ازدواج کنم و یه عالمه بچه داشته باشم.از یه ور می‌خوام موهامو کچل کنم. با دوچرخه اینور انور برم موتور سوار شم از دیوار بالابرم.از درخت بالا برم.کتک کاری کنم.یه وقتایی از پسرا خوشم میاد و احساس میکنم یکی از اونام.گاهی ازشون متنفرم .و احساس میکنم به دخترا ظلم میکنن .کاش میشد من چند تا آدم می‌بودم و همه نوع زندگی ر و باهم میکردم.نمیدونم دقیقا مشکل من چیه و چه نوع ختلالی دارم؟