سلام برهمگی.من همیشه مطالب این سایتو میخوندم و استفاده میکردم ولی بعد۱سال تازه بذهنم رسید عضو بشم.ام

سلام برهمگی.من همیشه مطالب این سایتو میخوندم و استفاده میکردم ولی بعد۱سال تازه بذهنم رسید عضو بشم.امیدوارم کمکم کنید داستان رو خلاصه میکنم.مادرشوهری بشدت وابسته به شوهرم دارم.بااینکه۶ساله پسرش یه شهر دیگس ولی همیشه باید باهاش حرف میزده.و از وقتی که ازدواج‌ کردیم بیشتر قربون‌صدقش میره.و همون اول ازدواج بمن گفت که پسرم‌برای من پدر،پسر و شوهر هست(بااینکه شوهر ایشون سالم بالاسرشون هستن)رابطش با شوهرش خوب نیس.ولی وقتی من به پدرشوهرم محبت میکنم شروع میکنه به قربون صدقه شوهرش رفتن. خلاصه رفتار ایشون در این ۱/۵سال زندگی مثل این بوده من هوو ایشونم و حسادت شدید به عشق پسرشون‌بمن دارن.من همه راه هارو امتحان کردم.از گذشت کردن و محبت کردن گرفته تا دعوا و رک بودن و حتی محترمانه و صادقانه حرف زدن.ولی ببخشید ایشون کاملا بچه ،حسود،غیرقابل اعتمادن و بسیار ظاهرساز و خوش زبون هستن. مشکلات بسیار زیادی داشتیم ک الان‌خیلی کمتر شده.ولی دلم‌میخواد کاری کنم ایشون حد خودشون رو بدونن تا چندسال دیگه بتونیم برگردیم شهرمون(همشهری هستیم)و بچه دار بشیم انشاالله.ولی تا وقتی ایشون آتیش بیار زندگیمونن نمیتونم.درهمین حد بگم ک خانوادم فقط ۳روز در سال تونستن بیان پیشمون و مادرشوهرم همون ۳روز هرروز صبح به شوهرم که صبح ها سر کاره زنگ میزده و زیرآب خانوادمو میزده و نق میزده.هنوز پیامکایی که زده رو دارم.به دروغ و تهمت بد خانوادمو به شوهرم میگفته.هرچند شوهرم کاملا طرف من بود اینجا.ولی مادرشوهرم برای همیشه از چشمم افتاده و از سیاستاش و ظاهرسازیاش رنج میبرم.و اینکه خودشو جلوی شوهرم خوب نشون میده.دست روی تمام نقطه ضعفام‌ میذاره،روزا هزارتا پیام تو تلگرام به شوهرم میزنه و هرروز بهش پیام میده که رسیدی سرکار؟و هرروز باید بهش زنگ بزنه و از زندگیمون و کارامون خبر داشته باشه.هرکاز بکنم کلی توقع ازم داره و گله منو به همسرم میکنه.تازه الان‌خیلی کمتر شده بعد کلی تلاش های من.دارم به جایی میرسم‌آرزوی مرگشو کنم.دلم میخواد بریم شهرمون و بچه دار بشیم.تنهایی و غربت و فکر کارهای اون داره مریضم میکنه و انگیزه زندگیمو کم میکنه.اگه مادرشوهرم نبود من هیچ مشکلی تو زندگیم نداشتم.ببخشید زیاد شد.یک سال درددلای شمارو خوندم ممنون میشم درددل منم کسی بخونه.