سلام دوست عزيز
درك ميكنم كه چقدر ناراحت كننده است
اول اينكه چرا راهي جز اين زندگي نداريد شما سني نداريد و ميتوانيد از نو بسازيد وقتي انقدر اين زندگي براتون اسيب زا است .
قياس كردن باعث از پا در امدن فرد ميشه شما تنها ظاهر زندگي را ميبينيد خانه ،ظاهر ،جواهرات ايا از باطن ماجرا و انچه بين انها رخ ميدهد باخبر هستيد يادتون باشه هيچ زندگي بدون مشكل نيست اونچه مهمه شيوه مديريت اتفاقات هست اگر نميتونيد جدا شويد همسرتون را تشويق كنيد و حمايت كنيد كه ترك كنند
و خودتون هم شروع به كار يا فعاليتي كنيد كه كمي شرايط مالي بهتر شود قطعا با غصه خوردن مشكلي حل نميشود بايد كاري براي تغيير شرايط كنيد
اگر انقدر خانواده همسرتون باعث رنجشتونن بطور موقت كمي ارتباط و رفت امد ها رو كم كنيد كه مدام قياس نكنيد
عزيزم ميفهمم دوست داري زندگي ات رشد كند اما يادت باشه غرور و شخصيت به اموال و دارايي نيست به اينكه فرد چقدر براي بهتر شدن شرايطش تلاش ميكنه و با غول نااميدي ميجنگه .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید