در صورت وجود سابقه انواع آلرژی ، مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد .
بی خطر بودن مصرف اسپکتینومایسین در زمان حاملگی ، شیردهی و شیرخواران و کودکان ثابت نشده است
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مصرف هم زمان اسپکتینو مایسین به همراه لیتیوم می تواند منجر به بروز علایم مسمومیت ناشی از لیتیوم شود
مکانیسم اثر
اسپکتینومایسین با اتصال به زیر واحد 30S ریبوزوم باکتریایی ، موجب مهار سنتز پروتئین می شود.
به سرعت از محل تزریق عضلانی جذب می شود .
غلظت پلاسمایی حاصل از تزریق یک دوز 2 گرمی اسپکتینومایسین یک ساعت پس از تجویز دارو در حدود 100 میکروگرم در میلی لیتر است . غلظت پلاسمایی دارو تا 8 ساعت در محدود درمانی باقی می ماند .
توزیع اسپکتینومایسین در بزاق ناچیز است که ارزش درمانی آن را در گونوره حلقی محدود می کند .
اسپکتینومایسین به فرم فعال در ادرار دفع شده و تا 100 درصد یک دوز آن ظرف مدت 48 ساعت از ادرار دفع می شود .
نیمه عمر این دارو در حدود 1 ساعت است و در نارسایی کلیوی افزایش می یابد .
اسپکتینومایسین به طور نسبی به وسیله دیالیز برداشت می شود