Spironolactone-اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون آنتاگونیست رقابتی آلدوسترون است که با اتصال به رسپتورهای آلدوسترون در توبول های دیستال کلیه و مهار آن ها باعث افزایش دفع آب و سدیم و کاهش دفع پتاسیم می شود . اسپیرونولاکتون جذب نسبتا سریعی از دستگاه گوارش دارد. میزان اتصال این دارو به پروتئین های پلاسما در حدود 90 درصد است. اسپیرونولاکتون به مقدار خیلی زیادی متابولیزه می شود 7 آلا – تیومتیل اسپیرولاکتون و کانرنون متابولیت های مهم اسپیرونو لاکتون بوده که هر دو از نظر فارماکولوژیکی فعال هستند ، اما معلوم نیست که چه مقدار از آثار اسپیرونولاکتون مربوط به این متابولیت هاست. اسپیرونولاکتون به شکل متابولیت ، بیشتر در ادرار و تا حدودی نیز از طریق مدفوع دفع میشود. این داروو متبالیت های آن از سد جفتی عبور می کنند . کانرنون به داخل شیر توزیع می شود.