در صورت حساسیت مفرط نسبت به هر یک از اجزای تشکیل دهنده دارو، بارداری نزدیک زایمان، نوزادان نارس و نوزادان کمتر از 2 ماهه (به علت احتمال بروز کرنیکتروس) منع مصرف دارد.
در مبتلایان به نقص G6PD با احتیاط تجویز شود، ممکن است همولیز روی دهد.
در موارد نقص عملکرد کبد یا کلیه ها احتمال تجمع دارویی وجود دارد. درباره تاثیر و نتایج مصرف کم سیلور سولفادیازین طی دوره بارداری، شیردهی و برای کودکان اطلاع کافی موجود نیست. گرچه سولفونامید ها در شیر مادر وارد می شوند و خطر بروز کرنیکتروس را افزایش می دهند. با احتیاط تجویز شود. در صورت مصرف هم زمان با آنزیم های پروتئولیتیک موضعی، سیلور تاثیر آن ها را خنثی می کند.
جذب پایه پروپیان گیلوکی ممکن است اسمولاریته سرم را تغییر دهد.
عوارض جانبی
لکوپنی گذرا، نکروز پوستی، آریتم مولتی فرم، تغییر رنگ پوست، احساس سوزش، بثورات جلدی و به ندرت ممکن است نفریت سلول های بینابینی روی دهد.
سیلور سولفادیازین از راه پوست ممکن است جذب شود و عوارض سیستمیک سولفونامید ها را نشان دهد .
ممکن است با استفاده از این کرم جداشدن اسکار با تاخیر بیفتد یا ضایعه دچار عفونت قارچی ثانویه شود.
استفاده زیاد از سیلور سولفادیازین روی سطح وسیعی از بدن ممکن است آرژیری که شامل تغییر رنگ پوست و نوروپاتی اعصاب حسی – حرکتی است را باعث شود.
تداخل دارویی
مکانیسم اثر
این دارو یک ضد باکتری وسیع الطیف است. در برابر بسیاری از گرم منفی ها و گرم مثبت ها باکتری کش است و تنها بر روی غشای سلولی و دیواره سلولی اثر می کند. به علاوه بر علیه مخمر ها و کاندید آلبیکانس نیز فعال است.
جذب دارو به وسعت محل تجویز و آسیب دیدگی پوست بستگی داشته و متغیر است. غلظت سرمی سولفادیازین در سوختگی های وسیع به غلظت درمانی (8-12mgدر 100mL) نزدیک می شود