حساسیت نسبت به دارو ، در مواردی نظیر بوتولیسم شیر خوارگی ، پارکینسونیسم ، نارسایی کلیه ، نقض عصب هشتم مغزی
عوارض جانبی
در رابطه با شایع ترین ، مهم ترین و سایر عوارض جانبی ناشی از مصرف استرپتومایسین به تک نگار Gentamicin مراجعه شود. نکاتی که بیشتر در رابطه با مصرف استرپتومایسین رخ می دهد ، این است که مصرف استرپتومایسین در کودکان می تواند با کاهش فعالیت دستگاه عصبی مرکزی ، کوماو نیز کاهش عملکرد دستگاه تنفسی همراه باشد . کارخانه های سازنده این دارو اظهار می دارند که تماس مستقیم پوست با آن می تواند موجب بروز واکنش های آلرژیک پوستی و سایر حساسیت ها شود و بنابراین افرادی که در تهیه و آماده سازی و حمل و نقل این دارو همکاری می کنند باید مراقب باشند تا با محتوای آمپول های استرپتومایسین تماس مستقیم پیدا نکنند و پرستاران نیز هنگام مصرف آن باید احتیاط های لازم را به عمل آورند . علاوه بر حساسیت های پوستی ممکن است این افراد دچار آگرانولوسیتوز گذرا یا حتی آنافیلاکسی شوند. در آخر ذکر این نکته نیز لازم است که اگر چه تمام آمینوگلیکوزید ها دارای آثار سمی برروی کلیه هستند اما در رابطه با مصرف استرپتومایسین این عوارض سمی بر روی کلیه کمتر از سایر آمینوگلیکوزید ها احتمال بروز دارد
تداخل دارویی
از مصرف همزمان جنتامایسین و فروزماید ، اوره ، مانیتول اجتناب شود چون احتمال بروز تغییر در غلظت سرمی یا بافتی جنتامایسین وجود دارد.
مصرف همزمان ایندومتاسین و جنتامایسین در نوزادان نارس می تواند باعث افزایش غلظت جنتامایسین شود که باعث کاهش حجم ادراری ناشی از مصرف ایندومتاسین شود
مکانیسم اثر
مکانیسم و طیف اثر استرپتومایسین مشابه جنتامایسین است. اگرچه اغلب گونه های سودومونا آئروژینوزا نسبت به آن مقاومند ، به تک نگار Gentamicinمراجعه شود .
اوج غلظت پلاسمایی استرپتومایسین 5/0 تا 2 ساعت پس از تزریق عضلانی یک دوز 1 گرمی آن حاصل شده و ممکن است در حدود 50 میکروگرم در میلی لیتر باشد . نیمه عمر این دارو در حدود 5/2 ساعت است . حدود 3/1 از استرپتومایسین موجود در گردش خون به صورت متصل شده به پروتئین های پلاسماست . این دارو به سرعت به وسیله فیلتراسیون گلومرولی دفع شده و غلظت آن در ادرار غالبا بسیار بالاست . در حدود 30 تا 90 درصد از یک دوز استرپتومایسین به طور معمول ظرف مدت 24 ساعت از راه ادرار دفع می شود