سابقه واکنش شدید به دارو مورد منع مصرف آن است. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه یا اختلال عملکرد کلیه با احتیاط فراوان مصرف شود.
در بیماران دارای سابقه بیماری کبدی با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مصرف این دارو با سایر داروهای شلاته کننده توصیه نمی شود.
مکانیسم اثر
مصرف خوراکی سوکسیمر سبب تشکیل کمپلکس های محلول در آب و پایدار سرب می شود و در نتیجه دفع ادراری سرب را افزایش می دهد. این دارو نقش شلاتور برای سایر فلزات سنگین نظیر آرسنیک و جیوه را نیز دارد.
جذب این دارو سریع و ناکامل انجام می شود. محل متابولیسم این دارو مشخص نیست ولی متابولیت های اصلی آن دی سولفیدهای مختلط ال – سیستئید هستند.
نیمه عمر دارو 48 ساعت است.
طی 2-1 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. دفع دارو بیشتر به صورت کلیوی است و به میزان کمی نیز از طریق ریه و مدفوع دفع می شود، اطلاعات محدود نشان دهنده قابل دیالیز شدن سوکسیمر است.