پروفیلاکسی و درمان مالاریای پلاسمودیوم فالسیپاروم
پروفیلاکسی ایزوسپوریازیس
موارد منع مصرف و احتیاط
مصرف این دارو در صورت وجود حساسیت نسبت به سولفونامید ها، پری متامین، فوروزماید، دیورتیک های تیازیدی، سولفونیل اوره ها یا مهار کننده های کربنیک انهیدراز ممنوع است. در افرادی که کم خونی مگالوبلاستیک ناشی از کمبود فولات دارند توصیه نشده است. درافراد مبتلا به کم خونی یا سرکوب مغز استخوان، پورفیری، اختلالات کبدی یا کلیوی، اختلالات تشنجی، مصرف این دارو باید با احتیاط انجام شود.
مصرف این دارو در کودکان زیر 2 سال ممنوع است.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
به علت آنکه مصرف PABA می تواند با اثر پری متامین تداخل عمل داشته باشد بنابراین مصرف هم زمان این دارو توصیه نمی شود.
چنانچه لورازپام همراه با این دارو مصرف شود و ممکن است باعث بروز عوارض سمی کبدی شود.
مکانیسم اثر
سولفادوکسین – پی ترکیبی از 20 قسمت سولفادوکسین و یک قسمت پری متامین است که در درمان مالاریای فالسیپاروم مقاوم به سایر درمان ها به کار می رود. سولفادوکسین سولفونامید طولانی اثر است که مانند سایر داروهای این گروه موجب مهار تبدیل پار ا- آمینوبنژوئیک اسید به دی هیدروفولیک اسید در باکتری های حساس شده و از این طریق در سنتز اسید های نوکلئیک مداخله می کند. در مورد مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک پری متامین به تک نگار Pyrimethamine مراجعه شود.
سولفادوکسین به سهولیت از دستگاه گوارش جذب می شود و پس از حدود 4 ساعت غلظت های بالایی از آن در خون ایجاد می شود.
نیمه عمر سولفادوکسین در خون در حدود 4 تا 9 روز است. میزان اتصال این دارو به پروتئین های پلاسما در حدود 90 تا 95 درصد گزارش شده است.
سولفادوکسین به طور گسترده ای در بافت ها و مایعات بدن توزیع می شود. این دارو به گردش خونی جنینی راه می یابد و غلظت های کمی از آن در شیر ایجاد می شود. سولفادوکسین بیشتر به صورت دست نخورده و خیلی آهسته از طریق ادرار دفع می شود.