پروفیلاکسی از برونکواسپاسم ناشی از آسم مزمن
*یشگیری از آسم ناشی از ورزش
درمان طولانی مدت برونکواسپاسم ناشی از COPD
موارد منع مصرف و احتیاط
مصرف سالمترول برای درمان آسم حاد و برطرف کردن علایم آسم زمانی که انبساط سریع برونش های لازم است ، اندیکاسیون ندارد زیرا شروع اثر آن در مقایسه با برونکودیلاتور های آدرنرژیک کوتاه اثر تر کندتر است . شروع مصرف سالمترول در بیماران مبتلا به آسم رو به وخامت یا آسمی که به طور حاد بدتر می شود ( طی ساعت ها تا روزها ) توصیه نمی شود
عوارض جانبی
استنشاق سالمترول ممکن است به طور متناقض موجب برونکواسپاسم شود . همچنین امکان بروز آریتمی نیز وجوددارد
تداخل دارویی
مکانیسم اثر
سالمترول آگونیست طولانی اثر بتا دو آدرنرژیک و نیز آنالوگ آلبوترول است . با اثر برروی گیرنده های B2آدرنرژیک سبب کاهش برونکواسپاسم و افزایش حرکات مژک ها می شود و بدین ترتیب خروج ترشحات ریوی را تسهیل می کند . سالمترول همچنین واکنش راه های هوایی را نسبت به آلرژن ها کاهش داده و آزاد شدن واسطه هایی نظیر هیستامین را از ماست سل ها ، ماکروفاژ ها و آئوزینوفیل ها مهار می کند .
اثر سالمترول 20-10 دقیقه پس از مصرف شروع می وشد . حداکثر اثر آن طی 2 ساعت ظاهر می شود و طول مدت اثر آن تا 12 ساعت ادامه دارد .
میزان اتصال دارو به پروتئین ها 95-94 % است . سالمترول و گزینافوات مستقل از یکدیگر متابولیزه شده و توزیع ، جذب و دفع آن ها بدون وابستگی به یکدیگر صورت می گیرد . سالمترول به میزان وسیعی به وسیله هیدروکسیلاسیون متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو 4-3 ساعت است و بیشتر از طریق مدفوع دفع می شود