ممکن است دوز های بالای ریبوفلاوین ادرار به رنگ زرد پررنگ در آورد
تداخل دارویی
فنوتیازین ها وضد افسردگی های سه حلقه ای نیاز به ریبوفلاوین را افزایش می دهند.
الکل مانع از جذب روده ای آن می شود. مصرف پروبنسید سبب کاهش جذب روده ای ریبوفلاوین می شود بنابراین نیاز به این ویتامین در بیمار افزایش می یابد.
مکانیسم اثر
ویتامین B2 یا ریبوفلاوین تبدیل به دو کوآنزیم به نام های فلاوین مونوکلئوتید و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید می شود که در تنفس بافت ها نقش اساسی دارند. ریبوفلاوین همچنین برای تبدیل تریپتوفان به نیاسین و فعال سازی پیریدوکسین به کار می رود. ویتامین های گروه B به راحتی از طریق دستگاه گوارش جذب می شوند. ریبوفلاوین بیشتر از دوازدهه جذب می شود و الکل مانع از جذب آن می شود. ریبوفلاوین و متابولیت هایش در تمام بافت های بدن و همین طور شیرمادر توزیع می شوند. مقداری کمی از آن در کبد، طحال، کلیه و قلب ذخیره می شود.
محل متابولیسم این دارو در کبد است.
نیمه عمر آن 66-84دقیقه است. این دارو از طریق ادرار و به میزان ناچیزی از طریق مدفوع دفع می شود. از طریق همودیالیز نیز قابل برداشت است.