نارسایی قلب (NYHAکلاس IIتا IV) در بیمارانی که به مهار کننده ACE تحمل ندارند
هیپرتانسیون به تنهایی یا با دیگر داروهای کاهنده فشار خون
موارد منع مصرف و احتیاط
مصرف دارو در افراد حساس به دارو یا هر یک از اجزای تشکیل دهنده شکل دارویی مجاز نیست. در ضمن در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و کلیوی مصرف دارو باید با احتیاط کامل باشد.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
دیگر مهار کننده های گیرنده آنژیتانسیون II، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم و مکمل های پتاسیم می توانند منجر به افزایش سطح پلاسمایی پتاسیم و در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و افزایش سطح پلاسمایی کراتینین ( در صورت مصرف هم زمان با والسارتان ) شوند.
نمک های حاوی پتاسیم نیز می توانند در صورت مصرف هم زمان با والسارتان منجر به افزایش سطح پلاسمایی پتاسیم و در مبتلایان به نارسایی قلبی افزایش سطح پلاسمایی کراتینین شوند.
مکانیسم اثر
والسارتان با اتصال وبلاک کردن گیرنده آنژیوتانسیون II در عضلات صاف عروقی و غده آدرنال منجر به مهار اثر انقباضی سیستم رنین – آنژیوتانسیون در این محل می شود.
به دنبال مصرف خوراکی قرص والسارتان فراهمی زیستی آشکار آن حدود 25% است که به دنبال جذب توزیع وسیعی در بافت های بدن نخواهد داشت. اتصال به پروتئین والسارتان حدودا 95دردصد است که بیشتر به آلبومین پلاسما متصل می شود. از کل دوز مصرف والسارتان تنها 20 درصد آن متابولیزه می شود که آنزیم مسوول متابولیسم آن نیز تاکنون شناخته نشده است (البته به نظر می رسد که ایزوزیم های سیتوکروم P450 مسوول این متابولیسم نباشند. 83 درصد دفع این دارو به داخل مدفوع و حدودا 13 درصد آن در ادرار دفع می شود.
نیمه عمر حذفی متوسط دارو حدود 6 ساعت است.