Valproate Sodium-والپورات سدیم

گزارش شده است که در 6 کودک صرعی ، تجویز هم زمان آسپیرین ، کسر آزاد و نیمه عمر اسید والپروپیک را افزایش داده است .این امر حاکی از آن است که ممکن است سالیسیلات ها علاوه بر جابه جا کردن اسید والپروییک از محل اتصال آن به پروتئین ، متابولیسم آن را نیز مهار می کند . به علاهو سالیسیلات ها با افزایش خطر بروز سندرم ری در کودکان همراه هستند وترکیب با داروی هپاتوتوکسیک دیگری نظیر والپروات کاملا نامطلوب است . والپروات و آسپیرین ، هر دو برعملکرد پلاکت ها اثر می گذراند . ناپروکسن نیز جابه جایی جزیی در اسید والپروییک متصل به پروتئین ایجاد می کند : ولی این اثر احتمالا چندان قابل توجه نیست تا آثار کلینیکی داشته باشد . ممکن است داروهای ضد افسردگی با کاهش استانه تشنج به صورت آنتاگونیست فعالیت ضد صرعی والپروات (و همچنین سایر داروهای ضد صرع ) عمل می کنند . ضد صرع ها : فنوباربیتال می تواند کلیرانس و متابولیسم والپروات را افزایش دهد : والپروات نیز متابولیسم را مهار می کند کاربامازپین و فنی تویین داروهای القاء کننده آنزیم هستند و طبق انتظار متابولیسم والپروات را افزایش می دهند . ولی اثر والپروات برروی هر دودارو پیچیده است . برای مطالعه به تک نگار های Carbamazepineو Phenytoinمراجعه کنید . به دنبال تجویز هم زمان والپروات با لاموتریژین ممکن است غلظت سرمی والپرووات کاهش یابد ، در حالی که ممکن است غلظت لاموتریژین زیاد شود . دوز لاموتریژین را کاهش دهید . والپروات متابولیسم اتوسوکسماید را مهار می کند . غلظت سرمی هر دودارو را به خصوص در صورت مصرف هم زمان سایر داروهای ضد صرع کنترل کنید . آنتی سایکوتیک ها با کاهش آستانه تشنج به صورت آنتاگونیست فعالیت ضد صرع والپروات عمل می کنند . کلسترامین ممکن است جذب والپرووات را کاهش دهد . مشاهده شده است که تجویز اسید والپروییک با آنتی اسید هیدروکسید آلومینیوم و منیزیوم به طور مشخص فراهم زیستی آن را در فرد سالم افزایش می دهد . مصرف هم زمان دارو با الکل موجب کاهش اثر والپروییک اسید و تشدید عوارض جانبی مغزی آن می شد . مصرف الکل در این بیماران باید قطع شود

E.C . Tab : 200 mg Syrup : 200 mg/5 ml E.C Tab (SR) : 500 mg (Inj : 100 mg/ml (3 , 5 ml Cap :300 mg Powder for inj : 400 mg Valproic Acid Tab : 250 , 500 mg